Æskan - 01.12.1940, Blaðsíða 4
Jólablað Æskunnar 1940
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆*&
☆ ☆
☆ Jólasaga frá Noregi. ☆
☆ ☆
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆^☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆A
Skautarnir.
Ilaraldur var aðeins tólf ára gamall, en stór og
sterkur eftir aklri. Móðir lians var ekkja og átti
þrjú börn. Hún bjó í litlu bjáleigukoti. Bóndinn á
Haukalandi, sem átti kotið, leyfði henni að búa
þar. Það kom jafnvel fyrir, að hann sendi einhvern
af vinnumönnum sínum til þess að bjálpa henni
við beyskapinn á sumrin. Hún átti eina kú og heyj-
aði fyrir henni.
Birgitta i Greniliolti var nefnilega ekki ein af
þeim, sem leggja árar í bát. Hún barðist fyrir til-
veru sinni og barna sinna með hnúum og hnefum,
ef svo má segja. Hún spann fyrir fólk og óf, bætti
og saumaði. Ljósið i glugganum hennar logaði
stundum langt fram, á nætur, á veturna. Og á
baustin var bún við sláturstörf á bæjunum, bjálp-
aði til að taka upp úr görðunum o. fl. Hún gerði
allt, sem hún gat, til þess að bjarga sér.
Auk Haralds átti Birgitta tvær dætur. Þær voru
sjö og níu ára að aldri. Þær gátu náttúrlega ekki
unnið mikið. En þær gættu þó bæjarins og litu
eftir kúnni, þegar móðir jieirra var að heiman. —
Og Haraldur var dugnaðardrengur. Síðastliðið
frelsarans. Verið óhrædd, ólwíðin. Þakkið Guði,
sem hefir hlíft þjóðinni okkar við ófriðarhörm-
ungunum, sem hefir verndað húsin okkar fgrir
árásum og skipin okkar fgrir hættum á hafinu.
Biðjið Guð að hjádpa vesalings börnunum mörgu
í ófriðarlöndumim, sem misst hafa pabba sinn,
mömmu sína, sgstkini sín, vini sína, hús sín og
heimili í hinni hræðilegu stgrjöld. Biðjið Guð, að
hann láti þau hegra boðskap jólaengilsins: „Verið
óhræddir ... eg boða gður mikinn fögnuð . . . gður
er í dag frelsari fæddur.“
íslensku börn og unglingar! Látið þið Jesúm
Krist, sem á jólunum fæddist, vera frelsara gklcar,
leiða gkkur á vegum Guðs. Látið hann, sem var
foretdrum og vinum hlgðitin, trúr og ástúðugur,
kenna gkkur, hvernig þið eigið að lifa og bregta
heima hjá pabba, mömmu og sgstkinum, í skóla
hjá kennurum gkkar og með leikbræðrum og leik-
sgstrum gkkar.
124
sumar hafði hann verið smali á Haukalandi. Hann
fékk þar bæði föt og fæði, og meira að segja dálítið
kaup. Það baslaðist einhvernveginn af hjá Birgittu
í kotinu.
Jólin nálguðust. Birgitta sat eins og hún var vön
við sauma og rokkspuna langt fram á nætur. Það
var svo margt, sem fólk þurfti að láta ljúka við
fyrir hátíðina. Og bún vildi ekki missa af þeirri
vinnu, er bauðst. En oft var bún þreytt — og hana
verkjaði í augun.
Það bafði verið talsverð snjókoma í sveitinni,
sem lá langt upp til fjalla. Síðan lcom frost og
hreinviðri, reglulegt jólaveður. fsinn lá á vatninu,
sterkur og spegilsléttur. Börn og unglingar renndu
sér þar á skautum kvöld eftir kvöld, við glaum og
gleði. Haraldur sá og heyrði til þeirra, þar sem
hann stóð í bæjardyrunum í Greniholti. Og hann
stóð i dyrunum löngum og löngum, horfði niður til
vatnsins og hlustaði. En hvað krakkarnir skemmtu
sér vel. Nú heyrði hann málróm Óla frá Uppsölum,
háan og hvellan. Og þarna var víst Hans frá Haugi.
Hann liló dátt og hátt, svo að undir tók i fjöllunum
í kring. Þarna voru líka nokkrir stórir strákar með
dimman, karlmannlegan málróm.
Hvað skyidu krakkarnir nú vera að leika sér?
Hann lieyrði hljóðið i skautunum, er þeir ristu
svellið. Svo har hann sig til eins og hann væri að
renna sér á skautum, þarna sem hann stóð í snjón-
um fyrir utan gluggann -— og leit upp um leið —
hann vildi ekki láta móður sína og systur sínar
sjá til sín.
Og eitt enn, íslensku börn og unglingar! Munið
eftir því, að nú eru margar þúsundir útlendra
manna í landi gkkar. Gætið þess að koma fram við
þá eins og siðprúðum og göfugum islenskum
drengjum og stúlkum sæmir. Með því gerið þið
þjóðinni gkkar gagn og sóma. Og munið að varast
dæmi þeirra unglinga, sem með framkomu sinni
og líferni eru þjóð sinni. til skammar og skaða
gagnvart hinum útlendu mönnum.
Megi svo blessuð jólin færa öllum íslenskum
börnum sanna, fagra gleði. Megi þau boða börnum
ófriðarþjóðanna, að friður komi bráðum. Megi þau
færa okkur öllum fagnaðarboðskap Ijóssins í
mgrkrum þessara tíma: „Verið óhræddir ... eg
boða gður mikinn fögnuð . . . gður er í dag frelsari
fæddur."
Gleðileg jóll