Æskan - 01.05.1965, Blaðsíða 22
Læknirinn, Luigi Picardo.
TTZ" lukkan var sjö að kvölcli hinn 9.
-^^október 1964. Á litla sjúkrahús-
inu í bænum Galtanisetta á Sikiley
virtist allt ganga sinn vana gang. Eins
og venjulega voru öll sjúkrarúm lull
af sjúklingum, og það hafði meira
að segja verið nauðsynlegt að bæta við
rúmum á einn sjúkrahúsganginn.
Hjúkrunarkona, sem var á kvöldvakt,
gekk milli sjúklinganna og athugaði
líðan þeirra fyrir nóttina.
Þó var þetta kvöld frábrugðið öll-
um öðrum kvöldum í þessu litla
sjúkrahúsi, því að á stofu 12 biðu
fimm bræður eftir mikilli örlaga-
stundu í lífi sínu. Þessir fimm dreng-
ir voru: Paolo, 15 ára, Carmelo, 13
ára, Gioacchino, 11 ára, Giuseppe, 9
ára og litli Calogera, sem aðeins er 5
ára gamall. Þeir hafa allir verið blind-
ir frá fæðingu vegna vagls á augn-
himnu (starblindu).
☆ @e§
Biðtíminn.
Læknirinn, Luigi Picardo, var ein-
mitt nýkominn á sjúkrahúsið, og
hafði ákveðið að gera aðgerðina á
augum bræðranna þá um kvöldið.
Hann var nú staddur í skrifstofu yíir-
læknisins, Doktors Marira, sem ætl-
194
aði að aðstoða hann og voru þeir nú
að ræða ýmislegt varðandi skurðað-
gerðina.
Það virðist hvíla mikil ró yfir þess-
uin tveim mönnum, þar sem þeir ræða
saman, þó undir niðri sé þeim ekki
rótt. Þeir leggja nú tal sitt niður og
fara að skipta um föt, en á meðan
kemur svæfingarlæknirinn inn til
þeirra og tilkynnir þeirn, að hann
hafi valið ákveðið deyfingarlyf, sem
muni verða sérlega heppilegt við þessa
aðgerð.
Þessir þrír menn undirbúa sig
hljóðlega undir jressa miklu aðgerð.
Allir virðast þeir rólegir á yfirborð-
inu, en undir niðri er þeim þó ekki
rótt, því hér, á þessum litla spítala í
gleymdum, óþekktum smábæ á Sikil-
ey, ætla þeir að reyna að gefa fimm
drengjum sjónina.
Móðir drengjanna limm beið hjá
þeim inni í stolu 12. Hún heitir
Grazia Rotolo. Nú kallaði yngsti
drengurinn til mömmu sinnar:
„Mamma! Mamma! Ertu þarna?“ Og
hún tók um hendur hans og jtrýsti
þeim að sér. Eldri drengirnir létu sér
nægja að tala saman í lágum hljóðum.
Svo kom hjúkrunarkonan, sem átti að
aðstoða læknana, inn á stofuna.
„Nú skulum við koma,“ sagði hún
við Paolo, þann elzta. Hún tók í hönd