Æskan - 01.09.1969, Blaðsíða 20

FOR GULLIVERS TIL PUTALANDS
Pegar nátta tók, skreið ég með dálitlum erfiðleikum inn í
húsið, og svaf þar svo á beru gólfinu, og sama gerði ég
nálægt hálfsmánaðar tíma, en þá bauð keisari, að búa
skyldi uþp rúm handa mér. Þá var flutt til mín úr 600 rúmum þeirrá
af vanalegri stærð, og fór það allt til umþúnings um mig þarna i
húsinu. Hundrað og fimmtíu sængur þeirra voru saumaðar sam-
an, og varð það hæfilega stórt fyrir mig, en 4 voru lagðar hver
ofan á aðra, og var þá rétt svo, að það tók mestu hörkuna af
gólfinu, sem var slétt steingólf. Á sama hátt tíndu þeir til rekkju-
voðir og millumbrekán og ábreiður, svo að það nægði nokkurn
veginn manni, sem var fremur óvanur mjúku, eins og ég var. Á
meðan þessu fór fram hafði konungur haldið margar ráðstefnur til
að þinga um það, hvað við mig skyldi gera. Þeir óttuðust, að ég
mundi slíta mig úr fjötrunum, og eins það, að fæði mitt mundi
verða æði kostnaðarsamt, og gæti valdið matarskorti og hungurs-
neyð I landinu. Stundum samþykktu þeir að svelta mig til bana,
eða að minnsta kosti að skjóta mig eiturörvum I hendur og and-
lit, sem mundi fljótlega losa þá við mig, en þá sáu þeir aftur
fram á það, að óþefurinn af svo stórum skrokk gæti sótteitrað
alla borgina og dreifzt ef til vill um allt konungsríkið. En mitt I
þessum bollaleggingum bar nokkra foringja úr varðliðinu að
stofudyrum hins háa ráðs, og var tveimur af þeim leyfð innganga,
en þeir skýrðu frá framkomu minni við hina 6 spellvirkja, sem fyrr
er getið, og það hafði svo mýkjandi áhrif á brjóst hans hátignar
og alls ráðsins mér til handa, að nefnd manna var skipuð I nafni
keisarans, sem skyldaði alla bændur og þorpsbúa á 450 faðma
svæði I hring út frá höfuðstaðnum að láta af hendi á hverjunrt
morgni: 6 naut, 40 sauði og aðra matvöru mér til unoeldis, og svo
brauð, sem þvl hæfði, og vín og aðra drykki, og skyldi greiða verð
fyrir það úr fjárhirzlu keisarans. Þar var og sett á fót hjá mér
heil ríkisstofnun og mér fengin til þjónustu 600 manns, og voru
þeim veittir fæðispeningar og reist ágæt tjöld og þægileg báðum
megin við dyrnar hjá mér. Líka var svo skipað fyrir, að 300
skraddarar skyldu búa mér til fatnað með sniði á þeirra vlsu þar
I Putalandi, og svo bauð hans hátign 6 af sínum lærðustu
prófessorum að segja mér til í tungu þeirra og loks var skipað sv'o
fyrir, að hestar hans hátignar, aðalsins og lífvarðarins, skyldu
iðulega æfðir við reið og akstur I nánd við mig, til þess að venja þá
við að sjá mig.Öllum var þessum boðum hlýtt samvizkusamlega, og
á þremur vikum komst ég vel niður I máli þeirra, og sýndi hans
hátign mér þann sóma, að heimsækja mig oft á þeim tíma, og
hafði gaman af að hjálpa lærimeisturunum mínum til að kenna mér.
Þegar keisarinn hafði rannsakað allt, sem ég hafði I vösum mín-
um, bauð hans hátign mér, reyndar með mestu kurteisi, að láta
af hendi ýmsa muni. Fyrst heimtaði hann sverð mitt, og fékk ég
honum það með skeiðum og öllu saman. Þá bauð hann þremuf
þúsundum af einvala liði, sem fylgdi honum, að slá hring um mið’
litið eitt burtu, með boga sína og örvar og vera viðbúnir að skjóta-
Næst bað hann mig um að fá eitt af holu járnkeflunum mínum-
Það voru vasabyssur mínur. Ég tók aðra upp og skýrði honum frá,
eftir beiðni hans, svo vel sem ég gat, til hvers hún væri höfð-
Ég hlóð hana svo með tómu púðri, og varaði keisarann við, svo að
hann skyldi ekkert óttast og hleypti svo úr byssunni upp I loftið-
Mörg hundruð manna duttu til jarðar, eins og þeir hefðu verið
skotnir, og sjálfur keisarinn missti I bili meðvitund sína, og tóK
376