Æskan - 01.09.1969, Side 51

Verðlaun fyrir
spurningar
úr þáttunum:
Lestu Bíblíuna
Fyrir hönd Æskunnar ]>akka
ég öllum, sein ])átt tóku í þess-
ari kep])ni, og sýndu bæði mik-
inn áhuga og skilning. Enda
kom á daginn, að inargar úr-
lausnir" reyndust réttar eða 24,
en fjölmargar voru með örlitl-
um villum.
Sá háttur var hafður á svo
sem oft áður, er mörg svör ber-
ast rétt, að dregið var á milli.
Þessi nöfn lilutu verðlaunin:
Guðbjörg Ingólfsdóttir, 14 ára,
Straumfjarðartungu Mikla-
holtshreppi.
Hjalti Örn Ólason, 12 ára,
Vallargötu 6, Sandgerði.
Við óskum þeim til hamingju
um leið og við þökkum öllum
hinurn, sem tóku þátt í keppn-
inni og lögðu sig fram við að
finna réttar ráðningar. Ekki er
óliklegt, að svipuð keppni verði
aftur á vegum Æskunnar, og
getið þið þá fylgzt með því.
Beztu kveðjur og ]>akklæti.
Þórir S. Guðbergsson.
ÚRSLIT
Á síðastliðnum vetri efndu
Flugfélag íslands og Æskan til
apurningakeppni meðal les-
enda blaðsins.
Alls bárust um 1500 svör og
Voru 927 rétt. Fyrstu verðlaun,
sem voru flugferð með þotu
Flugféiags íslands, Gullfaxa, til
Kaupmannahafnar og þaðan til
Heðingarbæjar skáldsins H. C.
Andersens, Odense, hlaut Jó-
kanna Margrét Þórðardóttir
(13 ára), Bakkastíg 16, Vest-
•Pannaeyjum, og fór hún ferð
sína 8. júlí s. 1. Frá ferðalagi
hennar verður síðar sagt hér í
hlaðinu. Bókaverðlaunin hlutu:
Eiríkur K. Jóhannsson (12
®ra), Hafnarstræti 17, ísafirði,
Glöf Elín Tómasdóttir (10 ára),
-óðalstræti 57, Patreksfirði,
•ónna Kjartansdóttir, Garðs-
krún 2, Höfn í Hornafirði, og
Bórarinn Már Þórarinsson,
^ogum, Kelduhverfi, Norður-
Hingeyjarsýslu.
342. Ég kraup niður á bakkanum, kastaði
beitunni út í og ekki leið á iöngu þar til ég
sá mér til mikillar gleði eina öndina nálgast.
Hún gleypti fleskbitann umsvifalaust.
345. En þegar endurnar höfðu áttað sig of-
urlitið og sigrazt á hræðslunni, tóku þær að
baða út vængjunum til að reyna að sleppa
frá mér.
344. Kampakátur dró ég endurnar á land og
vafði bandinu fimm eða sex sinnum um mitt-
ið á mér. Því næst Iagði ég af stað heimleið-
is.
346. Að lokum tókst þeim að lyfta mer
upp. Flestir hefðu orðið alveg ringlaðir, ef
þeir hefðu orðið fyrir slíku. En mér varð
undir eins ljóst, hvað ég átti að gera.
P I B Box 6 Cop.'n'
343. Hinar hopuðust þegar um hana. Flesk-
ið var svo feitt, að það rann viðstöðulaust í
gegnum öndina, sem fyrst náði í ætið. Síðan
gleypti önnur það. Og þannig gekk það koll
af kolii, þar til allar endurnar höfðu gleypt
fleskbitann og bandið með.
Asnatönn
Kona nokkur, sem hvorki var
ung né fríð, en mjög skörp og
skynsöm, var svo óheppin nð
missa i samkvæmi eina af
tönnum ]>eim, sem hún Jiafði
látið tannlækni setja í sig.
Konan leyndi ]>essu nlls ekk-
ert. Það var leitað vandlega í
öllu herberginu að tönninni, cn
liún fannst ekki. Daginn eftir
fékk konan ofurlítinn böggul,
ásamt skrautlegum bréfmiða,
frá mauninum, sem liafði boð-
ið henni daginn áður, og lét
hann i ljós gleði sína yfir
þvi, að hann hefði fundið þina
týndu tönn. Konan opnaði nú
böggulinn og var ])á aðeins í
honum ein asnatönn.
Iíonan tók sér þá penna i
liönd og ritaði hinum glens-
milda bréfritara þannig: „Ég
hef ætið verið sannfærð Um
vináttu yðar við mig, en aldrei
hefði ég trúað þvi, að óreyndu,
að þér vilduð leggja svo Jnikið
í sölurnar fyrir mig sem það,
að láta draga úr yður eina nf
tönnum yðar, til þess að bæta
mér missi minn. Ég þakka yður
lijartanlegn fyrir þessa hugul-
semi yðar.“
407