Æskan - 01.10.1975, Síða 8

honum bestur af öllu. Hann. át mörg blöð úr náms-
bókunum mínum, þegar maður tók ekki eftir hon-
um. Svo þegar ég kunni ekki lexíurnar mínar í skól-
anum var kennarinn vanur að spyrja mig hvort litli
bróðir hefði haldið veislu upp á nýtt. Hann át „Hús-
móðurina", áður en mamma var búin að lesa fram-
haldssöguna, hann át með bestu lyst hiilupappír,
smjörpappír og klósettpappír og gömlu bréfin henn-
ar mömmu, sem hún hafði á sínum tíma fengið frá
pabba, þegar hún var við leikhúsið. Hann hlýtur að
hafa haft virkilegan strútsmaga, því aldrei varð hon-
um illt af öllu þessu góðgæti. Við erum eiginlega ekki
ennþá komin að Pysen. Við skulum taka hópinn í
réttri röð. Árið eftir að Dessí fæddist bættist lítil
stúlka í hópinn. Þar sem pabbi vildi ekki heyra nafn-
ið Ófelía, var hún skírð Miranda, eftir henni í „Storm-
inum“, eftir Shakespeare og hana kölluðum við Mirru.
Það hljómar eins og nafn á ketti, finnst mér. Mirra
segir að þá sé það angóruköttur, því hún hafi svo
langt hár. Hún hefur tvær gular fléttur, sem ná niður
undir hné og kvartar á hverjum degi undan því, hvað
erfitt sé að greiða þetta hár. En þegar maður kemur
með skæri og segir að það sé svo sem vel hægt að
klippa þessi stýri, þá æpir hún á hjálp og vill það
ekki, því hún er dálítið montin af sínu langa hári
samt sem áður. Mirra er stór og sterk. Hún er stærri
en Dessí, þó að hún sé ári yngri. Hún er lík Bellu
frænku, sem ég ætla að segja meira frá síðar, en
Bella frænka hefur snúið sínar fléttur upp á hvirfil,
líkt og vínarbrauð. Það gerir svo sem ekkert til, því
Bella frænka er svo ágæt, og það er Mirra reyndar
líka, þó hún eigi stundum dálítið bágt í skólanum og
geri allt öfugt. Mamma segir að það sé vegna ÞeS®;
að öll hennar orka fari í það að vaxa og þetta ver 1
allt betra hjá henni, þegar hún verði fullorðin. Hun
er okkar Sveinn Dúfa, en Bella frænka var víst e'nS
þegar hún var lítil stelpa og hefur hún þó bjargað
vel. Og Mirra er sjálf ekkert hrædd. Ég veit að e9 e
dálítið heimsk, segir hún, en ég get orðið burða^
maður, fyrsti kvenmaðurinn sem slíkur, af því e9
svo sterk, eða þá lögregluþjónn því þeir þurfa 11
að vera sterkir. ,
Árið eftir að Mirra fæddist kom mamma erw
með stelpu. Hún var skírð Rósalinda. Hún er nú sU
eina af okkur, sem notar skírnarnafn sitt óbreytt- P
stafar líklega af því að öllum finnst að nafnið PasSr
svo vel fyrir hana. Hún lítur út eins og rósaknúpP
og snýr okkur öllum um fingur sér, segir pabÞ'-
hún getur verið mjög gamansöm. Rósalinda er be
systir mín og þess vegna þykir mér líka nafnið
ar fallegt. Þó mér finnist þegar ég hugsa mig be
um að það sé dálítið bjánalegt. En mamma be
tekið það úr öðru Shakespeare-leikriti. Frá Stl.asjg
speare átti það endilega að vera og pabbi setti
ekki á móti því, tara ef hann slyppi við Ófelíu. ÞeS
svo að því kom, að mamma eignaðist fjórðu stelpu ’
sagði hún. „Nú verður það þó Ófelía, þú hefur
einu sinni lofað því að ég skyldi fá að ráða, Pa
litli, og nú þekki ég engin fleiri falleg nöfn hjá
speare og Ófelía er þó fallegast af þeim öllum-
getur sagt það sem þú vilt.“ Þá fór pabbi að W
mæla. Hann sagði að sér fyndist nú vera komið ^
af stelpum í bili. Nú væri tími til kominn að 15
karlmann inn í fjölskylduna, svo honum fyndist n
ekki vera svo einmana. ^
Það var eins og mótmæli pabba hefðu haft a ^
því nú fæddist ég. Og pabbi sagði að ég
fá ekta sænskt nafn og svo var ég skírður LarSserTi
Lassi hef ég síðan verið kallaður, eins og aðrir
skírðir eru Lars. Ef mamma hefði mátt ráða, Þa ^
ég sjálfsagt verið skírður Hamlet eða Oleson. a
eitthvað í þeim stíl eða kannski Óþelló. Ég segi
úff og takk pabbi! fl||urn
Síðan liðu þrjú ár og þá kom Knútur, við k n
hann Knútta og hann er bara ágætur strákur. ^
hefði gjarnan mátt koma fyrr svo ég hefði 9eta®iSa'
meiri jafnaldra félaga. Svo nú er ég meira með .jjj
lindu en með honum. Á þessum árum sagði ^
alltaf að hann ætlaði að verða flugmaður. Það s
ég líka þegar ég var átta ára. Ég hjálpa Knú ,
að búa til módelflugvélar, því maður verður Þó s ^
um að skemmta litlu systkinum sínum. Við urðu
6