Æskan - 01.10.1975, Qupperneq 40

MARGT BÝR I SJÓNUM
[ apríl 1854 sást skrímsli við
Landey, sem er skammt frá Höfn-
um á Skaga nyrðra, og er mynd
af því og lýsing í „Norðra" (ár 1855
no. 7—8).
Skrímslið var á stærð við tvo
hesta. Framan var það breitt og
hátt og að mestu flatt fyrir að sjá.
Hæð þess var ekki minni en 11/2
alin fyrir ofan sjómál. Upp eða fram
af því voru tveir ranar eða horn.
Hvor þessara rana var klofinn fram-
an að sjá, sem kjaftur væri og lét
dýrið þá ýmist upp eða aftur. Ekki
voru kjaftar þessir á enda rananna,
heldur laukst raninn upp neðar; var
þá styttri skolturinn nær hvilft
þeirri, er var á milli rananna. Neðan
undir hvilftinni framan á flatanum
virtist eins og hjarta-mynd, Ijósari
á lit en dýrið sjálft. Þar í kring sáust
holur margar, en ekki voru þar
augu, svo að sjást mætti, þótt vera
mætti að svo værj, ef djúpt hefði
verið inn að þeim. Allt var skrímslið
rýrara aftur, og virtist sem kápa yfir
þv(, sem hver felling lægi ofan á
Hafnar-
skrímslið
annarri eftir því endilöngu, þó á
snið. Hali var á því í digurð við
skrokkinn sem klætt mannslæri, og
fór hann mjókkandi, uns klumba
kom á enda hans. Þennan hala lagðl
það fram á bakið; var þá klumba
halans í hvilftinni milli rananna, en
bil frá baki undir halann. Svart var
skr.'mslið að ofan og gljáandi sem
flaska. Kviðurinn sýndist rýr að neð-
an og Ijósari en bakið, sléttur og
settur fjölda af stuttum, iðandi öng-
um eða fótum. Ekki varð annað séð,
en að þeir væru snubbóttir og án
klóa. Skrímsli þetta synti að landi
með mjög miklum hraða, en hélt
sér lengi kyrru á grynningum, svo
að gott var tækifæri til að athuga
það vandlega. Skotið var á þa3
miklu skoti (selaskoti?) og heyrðist
þá bresta hátt, eins og skotið væri
í stóran glerglugga; leitaði skrímsl-
ið undan landi við skotið, en hafði
áður sýnt sig í því, að ráðast á
þann, sem var að athuga það.
(Úr þjóSs. Ólafs DavlSssonar —
sögn Sig. Sigfúss.).
Kaffið er fræ kaffirunnans. Af
kaffitegundum eru til fjölda mörg
afbrigði, jafnveh svo hundruðum
skiptir. Sumar kaffibaunir eru gular,
aðrar dökkar, bleikar, grænar og
jafnvel hvltar. Það hefur verið flutt
til, land úr landi, og er aðallega
ræktað í hitabeltislöndum. Jafnvel
hátt uppi í hlíðum. Runninn getur
orðið hár, eins og lltið tré. Utan um
baunina er hýði, inni í hýðinu eru
tvær baunir í samloku. Þegar fræið
er þurrkað, springur hýðið og baun-
irnar falla í sundur.
Á Filippseyjum vex Manilla-kaffið.
Besta kaffið, sem til Evrópu kemur,
er flutt frá Austur-Afríku. Til Ind-
lands fluttist kaffið frá Ceylon. En
á Ceylon hefur nú ( seinni tíð
KAFFIÐ
komið upp sýki í kaffirunnanum og
gert mikinn skaða. Mesta uppskera
af kaffi er í Brasilíu í Suður-
Ameríku. Það er talið, að 60% af
öllu kaffi, sem notað er í heiminum,
sé komið frá Brasilíu.
Þeir, sem vel eru kunnugir kaffi-
tegundunum geta sagt hvaðan það
er komið, þvl baunirnar eru með
margs konar lögun og lit. Sumar
baunir eru langar og mjóar, aðrar
stuttar og sverar, breiðar og flatar
og með margs konar annarri lögun-
Hér á landi hefur verið hægt að
rækta kaffi í gróðurhúsum og geng-
ið ágætlega. Hver veit, nema þessi
ræktun verði aukin og þá getum
við drukkið okkar íslenska kaffi.
Jón afi
Kjörorðið er: ÆSKAN FYRIR ÆSKUIMA
38