Æskan - 01.10.1975, Qupperneq 64

V-
r.

'ÖfHív

l\\

Ws
1. Dag einn varð hræðilegt uppþot í þorpinu. Hvað hafði komið fyrir? Ástæðan var sú, að þræll einn, sem
gæta átti akursins, hafði sofnað. Kýrnar höfðu komist inn á akurinn og hámað í sig hinn græna, safamikla
gróður. — 2. Þrællinn var afklæddur og barinn svo miskunnarlaust, að hann gat tæpast hreyft sig. Hann
hljóðar hátt og ber sig mjög illa, svo að börnin verða hrædd. En hálfu verra er þó að verja akurinn fyrir rá-
dýrum og villisvínum. Þegar til þeirra heyrist, búast allir hermennirnir til atlögu. — 3. Fólk þetta stundar
að vísu veiðar líka. En þó að það sé ekki svo heppið að geta skötið hjört eða elg, og þó að dýragryfjurnar
séu tómar, þarf það ekki að svelta, því að þá slátrar það bara einhverju tamda dýrinu sér til matar. —
4. Á næturnar eru þrælarnir bundnir á höndum og fótum. Bjarnarkló hefur ekki enn fengið þrælsmerkið á
5*

m

kO.H
«1
M
ennið. Hann hugsar oft til mömmu og Odds, sem búa nú ein langt f burtu. Þau sakna hans áreiðanlega, en
það er tilgangslaust fyrir hann að reyna að flýja. •— 6.— 6. Nótt eina heyrir Bjarnarkló, að hundarnir gelta
hátt, og um morguninn er ókyrrð mikil í þorpinu. Faðir höfðingjans, gamli maðurinn, sem leitt hefur þetta
fólk til þessa lands frá suðlægum löndum, er dáinn. Nokkrir þrælar eru sóttir. Grafreiturinn er ákveðinn á hseo
nokkurri ofan við bústaðinn. Þrælarnir eru látnir sækja stórar steinhellur, sem þeir hlaða upp í kringum r®'1"
ínn. Loks eru enn stærri hellur sóttar og notaðar sem þak. — 7. Gamli maðurinn er lagður alklæddur í gröf"
62