Æskan - 01.02.1978, Blaðsíða 9

Ár eftir ár kom Hans litli, það var alltaf eitthvað, sem hann þurfti endilega að
9era fyrir mömmu sína, og Herrann brosti og lofaði honum að hafa hana hjá
sér.
Hans var nú orðinn ungur maður. Með erfiðismunum og mikilli vinnu hafði
hann aflað sér þekkingar, en öll baráttan virtist honum auðveld við hlið
móðurinnar. Hún kyssti á ennið á honum þegar verk hans ætlaði að yfirbuga
hann, og þegar honum heppnaðist eitthvað var bros hennar bestu verðlaunin.
°9 það var svo undarlegt að þó ungi maðurinn eltist, menntaðist og yxi í áliti
hjá mönnum — já, Guð hafði sjálfur gefið honum nokkuð af sköpunarmætti
sínum, svo hann var mikill listamaður — var hann þó alltaf litli Hans þegar hann
fór að finna Herrann og biðja fyrir mömmu sinni.
Loksins einn góðan veðurdag sagði Guð við hann: — Nú er mamma þín
orðin þreytt og nú verður hún að fá að hvíla sig, hún þráir það, en vill ekki segja
Það við þig.
~~ Mamma orðin þreytt og gömul, hún, sem hefur svo ungt hjarta, ó, guö
minn góður ég skal bera hana á örmum mér, ef hún er orðin þreytt, bara ef ég
má hafa hana hjá mér.
~~ Hans minn góður, það hefurðu gert hvern einasta dag. En þrátt fyrir alla
efsku þína geturöu ekki stöðvað rás tímans. Allt jarðneskt er hrörnun háð, og
a|drei tekst jafnvel bestu og mestu mönnum að framkvæma allt sem þeir hafa
°skað sér — jafnvel ekki gagnvart móður sinni.
— Herra, herra, Hans litli kastaði sér grátandi á hné.
~~ Rístu á fætur, barnið mitt, farðu aftur til jarðarinnar og geröu skyldu þína.
Hinn innblásni listamaður hjó mynd móður sinnar í snjóhvítan marmara. Það
varekki gömul kona, bogin íbaki, með magrar hendurog þunnarvarir. Nei, hún
stóð há og bein og rétti hendurnar fagnandi upp til himins. Sólin Ijómaði á
sndliti hennar og fólkið streymdi að í stórum hópum til þess að dást að hinu
9ullfagra listaverki.
— Þetta er ímynd hreinleikans sögðu nokkrir, nei, kærleikans, sögðu aðrir.
það er sigur hins eilífa lífs yfir hinni jarðlegu hrörnun.
~~ Nei, það er heimsfriðurinn, sem við allir þráum.
En það var enginn nema listamaðurinn sjálfur sem vissi hvað það var.
Góð móðir er það besta og fegursta á þessari jörðu.
0