Æskan - 01.02.1978, Blaðsíða 46
— Hvernig eigum viö eiginlega að
afla peninga til að komast á skáta-
mótið? spurði Ebbi örvæntingarfullur.
Hann sat niðri í kjallara hjá vinum
sínum, Þór og Katli, og ræddi málin.
— Ég veit það! sagði Ketill. — Við
gefum bara út blað og seljum það í
skólanum. Hvert eintak kostar 15 aura
og við getum gefið út 100 eintök . . . !
— Góð hugmynd, segði Þór
hrifinn, en Ebbi hristi kollinn. — Nei,
við fáum 15 krónur fyrir 100 eintök af
blaðinu, en hvaö um útgjöldin? Við
verðum að fá pappír og allt svo-
leiðis . . .
— Við skrifum blaðið á kartöflu-
poka! sagði Ketill. — Við getum
skrifað beggja vegna á þá og þá erum
við komnir með fjórar síður,.sem við
skrifum á með prentstöfum og svo
límum við á þær myndir úr dagblöð-
unum. Er það ekki góð hugmynd?
— Jú! hrópaði Þór, en Ebbi tautaði
eitthvað um, að það yrði nú erfitt.
— Hálfnað er verk þá hafið er!
sagði Ketill.
Þeir fóru út að ná í kartöflupoka.
Ebbi klippti þá til, þegar hundrað
pokar voru komnir í safnið, en Þór
klippti Ijósmyndir úr eldgömlum
blöðum. Ketill settist við aö skrifa
greinar í „Kartöfluna", en það hét
blaðið.
— Eruð þið að búa til blað? spurði
litli bróðir Þórs, sem gægðist inn. —
Má ég hjálpa?
Þór neitaði, en Ketill greip fram í
fyrir honum. — Já, þú færð að vera
einkaritari okkar, fréttaritari, sendill
og setjari!
— Gaman, gaman! sagði litli
bróðir. — Má ég byrja strax?
Það fékk hann og hann var sendur
af stað til að afla frétta, en síðan límdi
hann myndir á pokana.
Ritstjórarnir voru allir önnum kafnir
við að rita blaðið og litirnir voru
óspart notaðir. Eftir sextugasta og
sjöunda blaðið hrópaði litli bróðir:
— Allt límið er búið?
— Þá notum við títuprjóna, sagði
Ketill af bragöi. — Ég tók með mér
títuprjónabox til vonar og vara!
Litli bróðir notaði títuprjónana í
staðinn fyrir límið og þeir voru að
Ijúka verkinu, þegar mamma Ketils
kom og sagði, að nú væri tími til að
hátta.
Um kvöldið bjuggu þeir til aug-
lýsingar. .. þeir kölluðu þær raunar
„matseðla", og daginn eftir stóðu
þeir í portinu með blöðin. „Kaupið
„Kartöfluna" — 15 aura eintakið, 10
eintök 1,50 kr. Lesið viðtalið við afa
jólasvein. — Á að leggja tónmennt
niður? — Söngkennarinn mótmælir!
— Erfið kennslustund. — Staðiö við
töfluna. — 4 bls. myndskreyttar og
sumpart nældar saman með títu-
prjónum! — Aðeins 15 aura!" Blaðið
rann út eins og heitt brauð. Allt var
uppselt fyrir kennsluna og ritstjórarnir
fengu fimmtán krónur fyrir. Litli bróðir
fékk krónu fyrir ís, en drengirnir áttu
14 krónur eftir á skátamótið.
— Þetta skotgekk! sagði Ebbi. —
Gætirðu ekki fengið auðveldari hug-
mynd næst, Ketill, því að ég er ör-
magna eftir þetta? Það er hræðilegt
að koma hundrað kartöflum út...!
Skautar
Skrúfið skautana á slátta fjöl, sem þarf svo að liggja
alveg lárétt. Taklð því næst flata þjöl, frekar fíngerða og
haldlð hennl einnig lárétt, meðan þið sverflð neðan af
skautunum. — Ef þið viljið fá laut niður í skautajárnið,
þá notlð sívala þjöl, eins og myndin sýnir. — Til þess að
hlífa fingrunum og (um leið) auðvelda beitingu þjal-
arinnar, er gott að beygja blikkræmu um þjölina, þannig
að neðri brún ræmunnar renni eftir meiðnum við hreyf-
ingarnar. — Nauðsynlegt er að slípa með löngum þétt-
föstum strokum, svo að skautameiðurinn verði jafn/
40