Æskan - 01.02.1978, Blaðsíða 35

Íléi/llú, j 1 ■ Í / [J0 T ; n J:í

irTT
^ Wl'Hlllll
ÉbmtoiiM
TT
1 ■Æj 'Uifi . • | 1 !■ pj j-,' —> r*T
|L '!li i-rr-T \! f'i [i'#
25
Snorri og Snotra.
Snotra er hvít og falleg
tik. Snorra litla þykir gaman
leika sér við hana. Einu sinni skreið Snotra
út í horn og lá þar lengi. Loksins heyrði
Snorri væl og ýlfur úr horninu og sá þar
tflarga hvolpa. Þeir voru blindir og gátu ekk-
ert nema sogið mömmu sína. F.inn var livítur
eins og mamma hans. Hún þvoði 'honum
með tungunni. Snorri vildi líka þvo hvolp-
lrtn. Hann stakk honum ofan í vatnsbala.
Heppi litli vældi hátt. Mamma hans kom og
beit Snorra, svo að hann fór að skæla og
þurfti að þvo sér.
1. Hvað heyrðist úr horninu?
2. Hvernig var litli héppi á litinn?
3. Hver var munur á þvotti Snotru og Snorrar
Búbót.
Helgi litli á Hofi á að reka
4 éL— kýrnar nú 'í sumar. - Amma
26
hans fer með honum út í fjós og sýnir honum
kýrnar: „Þessi heitir Skjalda, þessi Hjálma,
þessi Dumba, þessi Huppa, og svo er nú bless-
unin hún Búbót þarna. Hún er bezta kýrin.
Mjólkin úr henni er rnest og bezt, og flestir
kálfarnir hennar lifa. Hún fer ævinlega á
undan kúnum og er fjarska þæg. Þú þarft
að vakna nokkuð snemma. Svo rekur þú
kýrnar hægt út í hólma. Þar er nóg gras og
vatn.“ A sumrin bíta kýrnar gras úti. A vet-
urna eta þær hey inni í fjósi.
1. Hvað hétu kýrnar'
2. Hvað hét kúasmalinnr
3. Hvar eru kýrnar á sumrin- — Á veturna?
Gjafirnar, sem eru lltlar og ódýrar eru
vafðar inn í pappír og bundið utan um með
grófu garni og slaufur settar á pakkana hér
og þar.
Þau, sem koma, eiga nefnilega „að fiska“
gjafirnar upp með veiðistöng og öngli. flátið
sem gjafirnar eru í, er karfa eða stór pappa-
kassi. Farið varlega með önguiinn, svo hann
krækist ekki í ykkur eða fötin ykkar.
on