Æskan - 01.04.1984, Blaðsíða 29

Hæncin fer um fjollið
11 ■ Þetta fannst henni undarlegt. Hún fór nær en
datt þá líka af hlemminum langt niður í jörðina. Hún
fór um hvert herbergið öðru stærra. Hún var ekki
svo mjög skelfd og litaðist vel um.
13- - Já, það vil ég gjarna, sagði stúlkan, því að
hana grunaði hvernig farið hafði fyrir systrum henn-
ar- Þegar risinn heyrði það gaf hann henni skínandi
klæði og allt sem hún vildi kjósa sér, - svo glaður
varð hann.
12. Hún kom auga á hlemminn yfir kjallaranum
og lyfti honum. Hún sá strax að systur hennar lágu
þar. Hún hafði rétt lagt hlemminn niður aftur þegar
bergrisinn kom til hennar. - Vilt þú verða kærastan
mín? spurði hann.
14. Er tímar liðu varð stúlkan daprari og hljóðari
en hún hafði verið. Bergrisinn spurði hví hún væri
svo stúrin. Æ, sagði stúlkan, það er af því að ég
get ekki farið heim til móður minnar. Hún er alein
heima.
Skemmtileg myndasaga í litum