Æskan - 01.04.1984, Blaðsíða 34

umsjá Kirkjumálanel
ÞATTU
kvenna í Reykjavík.
„í apríl fer að vora, víst ég hlakka
til, veturinn er liðinn, svona hér
um bil...“
Hve margir eru það ekki, sem
hugsa svona, nú þegar við von-
umst eftir að þessum vetri fari að
Ijúka. Okkur finnst eflaust mörgum,
að hann hafi verið nokkuð stremb-
inn. Við sem alin erum upp fyrir
vestan eða norðan höfum nú
kannski séð „hann svartari," og
vex ekki allt í augum en hver þráir
ekki hlýjuna og birtuna?
Jæja, þetta var nú nokkurs konar
inngangur. Þegar fer að vora, hefst
„hreingerninga-tímabilið”. Nú þarf
að taka til hendi bæði úti og inni.
Hvað skyldu koma í Ijós margar
brotnar flöskur, t. d. þegar snjórinn
er farinn, svo eitthvað sé nefnt? Og
hverjir skyldu hafa verið þar að
verki? Hvað skyldu liggja margar
smá fernur undan ávaxtadrykk og
margir tómir ópalpakkar á víð og
dreif um götur og garða, og hver
skyldi hafa verið þar að verki? Nú
er það ekkert mál, hvort sem þú
hefur fleygt frá þér og útatað um-
hverfi þitt og óprýkkað borgina þína
eða bæinn þinn í vetur, þá hefjumst
nú handa og gerum allsherjar vor-
hreingerningu, þegar blessað vorið
er komið. Hver verður fyrstur að
skipuleggja hópinn sinn og hefjast
handa? Það eru til skátafélög,
æskulýðsfélög, íþróttafélög, stúkur
og fleiri skipulagðir hópar, sem
geta tekið til hendi. Þið getið margt,
ef þið bara viljið og takið höndum
saman. Eftir tvö ár er borgin okkar
gamla Reykjavík 200 ára, við
skulum endilega vanda okkur
þangað til, hætta að henda rusli og
brjóta flöskur á leið okkar, og þetta
gildir um allt landið okkar. Hérna
skuluð þið fá fallegt Ijóð um landið
okkar til að ylja ykkur við. Ég læt
ykkur að vísu ekki fá nema 2 síð-
ustu vísurnar, þær tilheyra gömlum
skátasöng eftir Þorstein Gíslason,
en þær eru til þess að minna ykkur
á að ísland er okkar land, og við
eigum að hlúa að því á allan hátt.
„ísland, þú ert okkar land,
okkar mæðra jörð.
Helgar heilladísir
haldi um þig vörð.
ísland, ættlandið kært,
okkar feðra jörð,
allar helgar heilladísir
haldi um þig vörð“.
Heil til starfa fyrir land og þjóð.
Hrefna
34