Æskan - 01.09.1985, Síða 37

5/eg/ð á þrádirm o
Skrapp
Margar stelpur hafa skrifað til Æsk-
unnar og óskað eftir viðtali við Sigga
breik, öðru nafni Sigurð Kjartans-
son. Við vildum verða við þeim ósk-
um og slógum á þráðinn til hans fyrir
nokkru. Samtalið var á þessa leið:
- Sæll Siggi. Hvað segirðu gott?
„Bara allt fínt, þakka þér.“
- Hvað ertu að gera um þessar
mundir?
„Ég er aðallega í skólanum. Það
snýst flest um hann.“
- í hvaða skóla ertu?
„Ég er í 9. bekk í Víðistaðaskóla í
Hafnarfirði.“
— Er ekki gaman að vera kominn
í 9. bekk?
„Jú, það er alveg ágætt. Annars
finn ég engan verulegan mun á 8. og
9. bekk — ekki ennþá að minnsta
kosti.“
— Ertu alveg hættur að breika?
„Já, það er eiginlega búið að vera.
Þetta var tískusveifla sem gekk hratt
yfir. Það er aðallega spennandi að
læra dansinn og svo þegar það hefur
tekist minnkar áhuginn.“
— Ekki ertu hættur að dansa þótt
breikið sé ekki lengur við lýði?
„Nei, nei. Ég er núna að læra
diskódans og djassballett. Einnig er
ég að hugsa um að læra stepp-dans.
Ég hef mjög gaman af þessu.“
— Slást ekki stelpurnar um að
dansa við þig á böllunum?
„Ég segi það nú ekki. Mér þykir
líka gaman að dansa við þær.“
- Hvernig tónlist hlustarðu á?
„Ég hlusta mikið á Phil Collins,
Prince, Sting og eiginlega allt sem
mér finnst gott.“
- Kaupirðu mikið af plötum?
„Já, talsvert. Ég keypti mjög
til
margar þegar ég var í Bandaríkjun-
um í sumar.“
- Hvað varstu að gera þar?
„Ég heimsótti frænku mína og
frænda í Jackson í Mississippi og
dvaldist þar í fimm vikur. Þar eru
700.000 íbúar og þykir ekki mikið á
bandarískan mælikvarða. Þetta var
æðislega skemmtileg ferð. Ég var
mjög mikið á sjóskíðum. Hitinn var
ofsalega mikill allan tímann og eftir
fyrstu vikuna gafst maður upp á því
að fara í sólbað. Stundum fór ég á
diskótek og það var fjör.“
— Er breikið líka búið að vera í
Bandaríkjunum?
„Nei, ekki vil ég segja það. Hins
vegar kom mér á óvart þegar ég frétti
að það hefði aldrei orðið vinsælt þar.
Það er aðeins stundað á örfáum stöð-
um. Ég hélt að það væri miklu út-
breiddara."
— Varstu nokkuð að skjóta þig í
amerískum stelpum?
Það kemur hik á Sigga. „Ekki mik-
ið,“ segir hann svo og hlær.
„Ég vil ekkert tala um það.“
— Finnst þér bandarískir ungl-
ingar frábrugðnir íslenskum?
„Já, að mörgu leyti. Þeir hugsa
öðruvfsi enda uppaldir í ólíku þjóðfé-
lagi. Svo eru strákarnir ekkert að
klæða sig eftir neinni tísku. Flestir
þeirra voru í stuttermabol og stutt-
buxum. Klæðnaður stelpnanna var
þó líkari klæðnaði þeirra hér heima.“
— Hvað gerðirðu fleira í sumar?
„Ég var í unglingavinnunni í einn
og hálfan mánuð.“
— Hvernig var?
„Ekkert sérstakt. Það var
þreytandi og leiðinlegt að vinna í
rigningu og roki.“
— Vannstu sjálfur fyrir ferðinni til (
Bandaríkjanna?
„Nei, mamma og pabbi borguðu
helminginn en ég borgaði gjald-
eyrinn.“
— Hvað ætlarðu að gera eftir 9.
bekk?
„Ætli ég fari ekki í Menntaskólann
í Reykjavík? Hvað ég starfa í fram-
tíðinni verður svo bara að koma í
ljós.“
- Hvernig lítur draumaprinsessan
þín út?
„Það er erfitt að gefa einhverja
uppskrift að henni. Það eru svo
margar stelpur sætar, sama hvernig
hára- og augnliturinn er.“
- Færðu stundum bréf frá aðdá-
endum þínum?
„Ég veit ekki hvort við eigum að
kalla þau aðdáendabréf. Ég fæ
stundum bréf frá ókunnugum
krökkum.“
— Svararðu þeim?
„Nei, ég veit ekki hvort ég á að
taka þau alvarlega. Þetta er stundum
óttalegt rugl.“
- Hvaða áhugamál áttu fleiri en
dans?
„Ég æfi badminton og fer mikið á
skíði á veturna. Ég hef farið und-
anfarna vetur í skíðaferðalag með
fjölskyldunni til Austurríkis.“
- Viltu segja eitthvað að lokum?
„Já, nú er ég að verða of seinn í
skólann.“
- Jæja, þakka þér fyrir rabbið,
Siggi. Við komum þessu öllu til skila.
— Takk sömuleiðis.
37
Bandarikj anna