Æskan - 01.05.1987, Blaðsíða 21

kftWT>vC-7f?MM
Ur s!ærðfraeðitímanum glímdi Bárð-
vilrr eittur yiö erfitt dæmi sem ekki
övi! ®an§a UPP- Kennarinn leit yfir
^ansogsagði:
átú ^ærð ^ krónum of mikið
við þææm'nU- Hvað ætlarðu að gera
öárð ^ vmt Það ekki' stundi
RanAUr’ ^'§um yiö bara ekki að gefa
a krossinum þær?
A
með n' ~~ Hefur það óhamingju í för
§i Ser ef svartur köttur eltir mann?
ert m Þab fer nú eftir því hvort þú
^aðureðamús!
°g^mu Smni voru Norðmaður, Svíi
endingur að metast á um hvar
^ shu læknana væri að finna.
bef heyrt um lækni í Osló
Nj0rð^ræðði handlegg á mann, sagði
m maðurinn. Það tókst svn vel að
h
ann
inn. Pað tókst svo vel að
knn‘1 ,Varð heimsmeistari í hand-
meö liði sínu.
gr$ , .Nnkrahúslæknir í Stokkhólmi
rniSSt- '/ðt a Pilt' sagði Svíinn. Hann
af þ 1 1 en§u fyrri fótalipurð og bar
heim ^3r .^'ð ^ans sigraði í úrslitum
knattSme'starakePpni félagsliða í
^ltsPyrnu.
'águr'^mrn'tt Það’ já’ sagði íslend-
man Um- Þið hafið þá ekki heyrt um
n þann höfuðlausan er kom til
tUeð 'S1 ^eykjavík og fór frá honum
tú g ^,rætt kálhöfuð. Sá maður situr
^•þingi íslendinga...
— Svartar hænur eru klárari en
hvítar.
— Af hverju segir þú það?
— Nú, það er alveg augljóst.
Svartar hænur geta orpið hvítum
eggjum en hvítar hænur ekki svört-
um.
— Gott er til þess að vita að alltaf
bíður manns þó einn staður hve mik-
ið sem maður gerir af sér, sagði þjóf-
urinn þegar hann var settur í fangelsi
í þriðja sinn.
Hann mun hafa verið í Noregi
kennarinn sem aðeins nefndi ættar-
nöfn nemenda þegar hann ávarpaði
þá.
— Bö! sagði hann dag nokkurn
við Lárus Bö.
En Lárus svaraði ekki.
— Bö, endurtók kennarinn hátt
og dimmraddað.
— Hah, sagði Lárus, þú hræðir
mig nú ekki.
Árni: Hvernig reynist nýja út-
varpstækið?
Guðni: Ég tók nú bara stykki úr
því sem varahluti í það gamla...
Herdeildin var á gönguæfingu.
Liðsforinginn gætti að hvort allir
gengu samstiga. Hann veitti því eft-
írtekt að nr. 41 steig í hægri fót þegar
aðrir stigu í þann vinstri.
— Skiptu um fót, 41, hrópaði
hann.
— Já, hr. liðsforingi, svaraði 41,
en við hvern á ég að skipta?
— Af hverju er Jenni ekki með
ykkur?
— Hannerífýlu.
— Hvers vegna?
— Af því að hann fékk ekki að
vera með.
— Hvernig líður veika gullfiskin-
um þínum?
— Þakka þér fyrir, hann er kom-
inn á fætur núna.
— Mamma, af hverju er pabbi
hálfsköllóttur?
— Afþvíaðhannhugsarsvomik-
ið.
— En af hverju hefur þú svona
þykkt hár?
— Af því að..., heyrðu, áttu ekki
eftir að lesa fyrir morgundaginn?
Kennarinn: Hvernig greinum við
að kominn er vetur?
Nemandinn: Pá verður svo
snemma seint!
— Hvað er að sjá þetta? sagði
kerlingin. Steikin er kolbrennd. Pú
lofaðir að fylgjast með henni.
— Éggerði það, sagði karlinn, en
svo fór að rjúka og þá gat ég ekki
fylgst með henni lengur.
21