Æskan - 01.05.1987, Blaðsíða 34

Að slá köttinn úr tunnunni
Börnineruaöleitaaötunnunni. Geturþú hjálpaöþeim?
Afmæli ömmu
Amma hefur tekið til kerti á afmsejis'
tertuna sína.Hve gömul heldur þú aö
hún sé? (Teldu líka meö þau ker1
sem sjást aðeins að hluta) Verölaun-
líyAD A MYMDÍM AÐSÝJVIA.?
IDRAtDU SIKIK FKA A J R.E.TTPJ TOtAJRÖ-Ð —
ÞÁ KlfíUft ÞAÐ í L3D5.
Þaö er víst augljóst að í brúna f;
mikilvægan hluta. Sérö þú
hinum sjö svífandi steinhleös' 3
fellur í opið? Ef svo er aettir Pu ‘5
senda okkur lausnina. Þú gaetir 0
einn þriggja sem verölaun hljóra'
V
1
34
Plánetan Friöur er langt, langt
utl 1 geimnum, svo langt að menn
'lta ekki enn hvar hún er. Hún er
rcyndar svo lítil aö ekki búa þar
Uerna 200 manns. Vegna þess hve
fáir
eiga þar heima þekkja allir
‘úla. Fólkið á Friði er ósköp venju-
le§t mannfólk.
^essi saga er um átta krakka:
°aldur, Hildi, Birgi, Önnu, Betu,
atta, Þorvald og Elsu. Baldur er
M
15
nra, Hildur 12 ára og Birgir 8
Ura- Þau eru systkini og búa á
Harmaragötu 1.
^nna og Beta eru tvíburar og
eru 11
ára. Þær eiga heima í húsi
Uumer 2, á móti Baldri, Hildi og
, irgi- Þorvaldur er 13 ára, Elsa 9
ara og Matti 8 ára. Þau þrjú síðast-
^efndu eru systkini og eiga heima í
Harmaragötu 24. Þaö eru 22 hús í
götunni.
Þessir krakkar stofnuðu eitt sinn
^lag sem þeir kölluðu „Áttuna“.
au héldu fundi sína í litlum skúr
skammt frá Garmaragötu. Hann
ofðu þau fengið gefins. Þessi saga
yrjar þegar þau eru að rabba sam-
an 1 skúrnum.
••Mér finnst að við ættum að
Verða okkur úti um einhver verk-
efm,“ sagði Anna. „Leynifélögin
risturinn og Tían hafa farið til
tUr>glsins.“
Elsa tók undir það.
Uá, við þyrftum að fá eitthvert
mikilvægt verkefni,“ bætti hún við.
Hún var alltaf sammála tvíbur-
Unum Önnu og Betu.
. ”Við Baldur fórum eitt sinn til
emhverrar Ameríku,“ sagði Þor-
Valdur. „Við hjálpuðum fjölskyldu
Sem var að fara í hundana.“
„Æi, hættu að monta þig,“ skaut
Hildur inn í. „Hei, hvað er annars
klukkan? Við eigum að vera komin
heim klukkan sjö.“
Þegar Baldur, Hildur og Birgir
komu heim beið þeirra ljúffeng
steik á borðum. Eftir að hafa gætt
sér á henni fór Baldur á skólaball.
En nú segir Birgir frá:
„Já, Baldur fór á ballið. Hann
bauð kærustunni sinni, henni
Addýju, með. Ég fór hins vegar að
heimsækja Matta. Hann er besti
vinur minn. Bara verst að systir
hans Elsa er skotin í mér; að
minnsta kosti segir Matti það.
Jæja, tölum ekki meira um það.
Við Matti lékum okkur saman til kl.
10. Þá fór ég heim að sofa.
Morguninn eftir fórum við í
skúrinn okkar. Þar rákum við strax
augun í bréf á borðinu. Baldur
opnaði það.
„Kæru börn. Ég bið félaga Átt-
unnar að koma til Kosningahússins
í dag kl. 15.00.
F.K.F.“
Við fögnuðum bréfinu. Ef til vill
átti að bjóða okkur að ferðast til
Jarðarinnar. Á þessum degi, 1.
maí, var kosið um það hvaða
leynifélag fengi að vinna mikil-
vægasta verkefnið fyrir pláneturík-
ið Frið. Við hlupum heim, skiptum
um föt og fórum í friðarfötin.
Þegar við komum í Kosninga-
húsið var tekið vel á móti okkur.
Að vísu fengum við ekki sæti, það
var svo margt manna þar fyrir. En
það gerði ekkert til því að við sáum
vel yfir allan salinn. Eftir nokkra
stund var kosið og síðan var beðið
eftir því að konungur Friðarplánet-
unnar læsi upp nafn sigurvegarans.
Hann gekk upp á svið og lamdi
hamrinum þrisvar sinnum í borðið.
Síðan var dauðaþögn í nokkrar
sekúndur. Konungurinn fór sér að
engu óðslega, leit yfir salinn og
sagði hátt og snjallt:
„Sá klúbbur sem fær það verk-
efni í ár að bjarga jörðinni frá
kjarnorkustyrjöld og eyðingu, er-
...ÁTTAN!“
Við urðum svo montin að við
stukkum hæð okkar í loft upp.
Þetta var ótrúlegt!
Nokkru seinna fengum við að
vita að við ættum að fara til Jarðar-
innar næsta dag kl. 2.30.
35