Æskan - 01.02.1988, Blaðsíða 4

Sögur af
snjókerlingum
og snjókörlum
Frá nemendum 2. bekkjar A í Melaskóla
Nemendur í 2. bekk A í Melaskóla sömdu sögur
og teiknuðu myndir við þær í kennslustund hjá
kennara sínum, Þóru Harðardóttur. Við birtum hér
nokkrar þeirra.
Einu sinni var snjókarl. Hann hét Tóti. Honum fannst
gaman að leika við börn. Börnunum fannst líka gaman
að leika við hann. Ein stelpan hét Tóta. Henni þótti
mjög gaman að leika við Tóta.
Bjöm Róbert.
Einu sinni var stelpa. Hún hét Kata. Eitt sinn bjó hún
til fallegan snjókarl. Þegar því var lokið kom sólin und-
an skýjunum og byrjaði að bræða hann.
Kata var þá ákveðin í að gera nýjan snjókarl þegar
snjóaði aftur.
Einu sinni var lítil stelpa sem hét Anna María. Hún var
3 ára. Hún átti heima á Marargötu 15. Hún átti þrjár
systur og tvo bræður.
Einn dag byrjaði að snjóa. Önnu Maríu langaði til að
leika sér í snjónum.
„Mamma, mig langar út,“ sagði hún við mömfflU
sína.
„Ég skal fara með þér,“ sagði Hrafnhildur, stóra syst-
ir hennar, en hún var 13 ára.
Mamma klæddi Önnu Maríu og Hrafnhildur tók fram
snjóþotuna.
Anna María og Hrafnhildur bjuggu til snjókarl og
snjókerlingu.
Eftir það fóru þær heim aftur og fengu sér heitt kakó
og kökur.
Anna María var orðin þreytt og syfjuð og sofnaði síð-
an.
Ásgerður Ama Sófusdóttir.
Einu sinni var Ólöf litla úti í garði. Hún var að búa til
snjókarl. Mamma kom út og þá sagði Ólöf:
„Viltu koma í gönguferð?“
„Hvert?“ spurði mamma.
„Niður í Hljómskálagarð,“ sagði Ólöf.
Síðan fóru mæðgurnar niður í Hljómskálagarð.
Ólöf og mamma hennar fóru líka niður að Tjörn og
gáfu öndunum.
Mamma hennar sagði:
„Eigum við að fara inn á veitingastað og fá okkur
eitthvað að drekka?“
„Já, það skulum við gera.“
Ólöf litla fékk snúð og kakó.
Kristín.
Guðný.
4
ÆSKAH