Æskan - 01.05.1988, Qupperneq 9

* 11 undanúrslitum þar til ég átti fimm
etra eftir að marki. Þá datt ég og varð í
,0r a sæti - komst ekki í úrslit.“
AfreKsmaður
Evrópumeistaramótsins
^rra gekk svo allt að óskum. . .
hla 3’ e® hlaut þrenn gullverðlaun í
Upagreinum á Evrópumeistaramóti
0 agsliða 1987 og var valinn afreksmaður
ha^S^nS ^ íslandsmóti fatlaðra, sem
ið var á Akureyri, setti ég svo heims-
e et 1 100 m hlaupi. Ég hljóp á 12,8 sek.
þá metið var 12,9. Það má segja að
• árangur af æfíngum undanfar-
nna ara komið í ljós.“
" hú ferð væntanlega til Seúl?
»Já. Ég aetla að æfa grimmt fram að
yuipíuleikum fatlaðra í október og
ra initt besta til að ná góðum árangri
stefni að því að setja eitt eða tvö
lmsmet. Ef ég sinni æfmgum eins og
hef gert á £g ag geta þætt mjg £g æfj
X Oaga í viku í sumar, þrjá til fjóra
a á dag. Það er hugsanlegt að ég fari í
vík ^Unarhúðir í Þýskalandi í nokkrar
v Ur °g keppi þar á mótum með ófötl-
um - en óvíst enn.
vel ^11 t’júlfari hefur reynst mér afar
.. ' úg er mjög ánægður með hann sem
,a fara og þakklátur fyrir það sem hann
elur gert fyrir mig.“
i." Veistu hver verður aðalkeppinautur
‘nn a Ólympíuleikunum?
»Það verður væntanlega Dani, Henrik
^ Omson. Hingað til hefur hann haft
aetUr þegar við höfum keppt. Nú ætla ég
§era allt sem ég get til að vinna hann.
ann tók ekki þátt í Evrópumeistara-
ntmu í fyrra, hafði h'tið æft og mætti
í ln ^ leiks- Hann hafði átt heimsmetið
fyr 0 m í fxmm ár þegar ég bætti það í
Við erum góðir vinir þó að við reynum
, e° okkur á hlaupabrautinni. Ég hef
ynnst honum vel á mótum og líka Svía
® ’rakka sem ég hef keppt við.“
bjf^aulcur er nu sendill hjá SÍS og ekur
,reið. Hann hóf vinnu hjá fyrirtækinu í
°ber í fyrra en hafði áður verið hjá
i úf. í þrjú ár. Háir fötlunin honum
^1 í vinnu?
eti K úeinskiptum bíl og ræð við það
Pað var dáh'tið erfitt í fyrstu. Hreyfí-
s, a vinstri fótleggs og handleggs er
ert- Ég ætti að vera í spelkum. Þegar
f. Verð mjög þreyttur dreg ég stundum
úon á eftir mér.“
„Ég hef tekiö æfingarnar alvarlegar en áður. Mér hefur líka farið mikið fram. “
Hann segir að sér hafí gengið erfiðlega
að ljúka grunnskólaprófi.
„Ég átti erfítt með að einbeita mér.
Var áhugalaus, fylgdist illa með og skildi
ekki nægilega vel þó að ég reyndi. Ég hef
þroskast mikið síðan. Veturinn 1986-7
fór ég í Réttarholtsskóla, gekk ágætlega
og lauk þaðan prófi. Þá vaknaði áhugi
minn á að halda áfram námi. Ég hef hug
á að fara félagsfræðibraut í Fjölbrauta-
skóla Breiðholts. Ég ætla að hætta stífum
æfingum eftir Ólympíuleikana, a.m.k. í
eitt ár, og sinna betur en fyrr því sem
skiptir mestu máli, náminu.“
- Hefur þér reynst þungbært að vera
fatlaður?
„Á ýmsan hátt. Maður var dáh'tið ein-
angraður að mörgu leyti, átti fáa kunn-
ingja. Ég var þó alltaf með, lengi í knatt-
spyrnu og síðar í íþróttum fatlaðra. Eftir
1984 hefur allt gengið vel. Ég hef náð
góðum árangri og það hefur eflt mig
mikið. Ég hlakka til Ólympíuleikanna.
Líka til að hefja nám að nýju. Ég ætla að
standa mig.“
Hann kveður, styrkri hægri hendi, og
stígur þétt í hægri fót. Gengur ákveðinn
brott þó að sá vinstri dragist dáhtið.
Við megum vera stolt af honum.
- Gangi þér vel, Haukur!