Æskan - 01.06.1988, Blaðsíða 11

nr!fr** fyr*r ferðamenn - sem aðeins eru
0tUÖ yfir hásumarið!
Hestamennska
tej^Un ^fiirl^fisíþróttarinnar hefur
’>su ,mikinn tíma en væntanlega hafa
p systkinin“ áhuga á fleiru?
l]ej’ a’ ytð höfum alltaf haft gaman af
b$gamennsku. Pabbi og mamma höfðu
haf 1 ^finga á henni sem unglingar og
að 3 .ta^ hr°ss- Þau fluttu þau meira
hofue8'a nieð sér til Vestmannaeyja. Við
þess 01 raunar ekki haft mikinn tíma til
j l Urn sinn en sem krakkar fórum við
g^ak á hverjum degi.“
Ur 'r ® mér hvíld frá skólanum í vet-
Un’u Sc8lr Magnús, „og sinnti þá hross-
trj m a rnilli æfinga. Ég tamdi tvö
fyrraí' Við vorum með fímm á húsi. í
U^ anaust fór ég vikuferð á fjöll á hest-
^Ahugi á hestamennsku hefur aukist
áriu 1 horlákshöfn, aðallega tvö síðustu
Sem ^3r er fiöiniennt hestamannafélag
starfar af krafti,“ segir Bryndís.
grefuafið þið reynt við fleiri íþrótta-
ȃ
Spý’r ® hef stundum keppt í knatt-
E U’U Segir ^rnar-
fjp’ 8 Var í knattspyrnu eitt sumar,
»Éu k eða fintmtán ára,“ segir Bryndís,
fer ekki vel saman. Svo hef ég
l«tið
*5«an
stundað líkamsrækt.1
„/ september er hvíld. Þá förum við ekki í sundlaugar, komum helst ekki nálægt þeim!
Kannski þó í heitan pott einhvers staðar. En ekki í Þorlákshöfn. “
tök svo að við verðum ekki dæmd úr
leik. Stundum gildir þó annað fyrir þá
heimsþekktu,“ segir Bryndís. „Ég man
sérstaklega eftir Evrópumeistaramótinu í
Búlgaríu 1985. Okkur hafði verið sagt að
fara upp úr lauginni á hliðarbakkanum,
upp stiga þar, til að rugla ekki tímatöku-
tæki við endamark. Ég veit ekki hvað
hefði gerst ef við hefðum ekki farið eftir
því. En ég sá Michael Gross, einn besta
sundmann heims í skriðsundi og flug-
sundi, fara upp úr við endann og dómar-
arnir litu bara undan og þóttust ekki
taka eftir því - dónarnir!“
- Og þið ætlið að æfa ótrauð áfram?
»Já.“
Svarið er ákveðið, stutt og laggott.
Við kveðjum á sama hátt:
- Gott, afreksfólk!
Þeir litu
bara undan!
- Ég hef oft frétt af ykkur á sundmót-
um erlendis. Hafíð þið keppt víða?
„Já, við höfum farið til margra landa.
Oftast til Norðurlanda en líka til annarra
Evrópulanda. Við höfum farið 4-6 sinn-
um á ári. í ár höfum við tekið þátt í Kal-
ott-keppninni ( - íslendingar, Norður-
Norðmenn, -Svíar og -Finnar reyna þar
með sér. . .) í Svíþjóð og æfingamóti fyr-
ir Ólympíuleikana (Olympic Trials) í
Noregi og Svíþjóð. Við förum á opna
spænska meistaramótið í lok júlí og það-
an á Norðurlandameistaramótið í Osló,“
svara Bryndís og Magnús.
- Hvernig er að keppa á stórmótum -
með heims- og Ólympíumethöfum?
„Það er mjög gaman. En þar eru
strangar reglur og mikillar nákvæmni
gætt. Okkur mega ekki verða á nein mis-
Ég sé að henni hitnar í hamsi, ræð af
því að undir léttu yfirbragði búi ákveðin
skaphöfn. Sjálfsagt á það líka við um
systkini hennar. Það er gott. Það er
nauðsynlegt til að ná góðum árangri. . .!
- Að lokum eitthvað um framtíðar-
áform.
„Við höfum verið við nám í Fjöl-
brautaskólanum á Selfossi,“ segja Bryn-
dís og Magnús.
„Ég hef lokið námi á trésmíðabraut og
á eftir einn vetur á íþróttabraut,“ segir
Magnús. „Ég hef ekki ákveðið að hverju
ég sný mér eftir það.“
„Ég er á hjúkrunar- og heilsugæslu-
braut - og íþróttabraut,“ segir Bryndís.
„Ég á eftir tvo vetur. Mig langar mest til
að verða ljósmóðir en gæti líka hugsað
mér að fara í íþróttakennaranám.“
Arnar Freyr fer í níunda bekk grunn-
skóla í haust og síðan í sama fjölbrauta-
skóla og systkini hans, - á íþróttabraut!