Æskan

Árgangur

Æskan - 01.06.1988, Blaðsíða 31

Æskan - 01.06.1988, Blaðsíða 31
1 Púströrið á skellinöðrunni. jy Ur Þetta ekki dálítið gróft? spurði <•„ ’■ Er ekki hægt að setja mann í n8elsi fyrir þetta? ast £r stundum nauðsynlegt að berj- . 5 sagði Nonni og tróð moldinni vel inn *!«« með litlu priki. Það sagði u 1 mnr einu sinni og hann veit allt Ur h ^ann segir alltaf að það sé eilíf- ^ ardagi að reka sjoppu. aj- c§ar Nonni var búinn að fylla rörið var^10^ ^lupii þeir að beitningaskúr sem j u alastUr frystihúsinu og klifruðu upp hans. ag gæfi heila Makkintoss-dós fyrir si .S,a Eaman í hann þegar hann fer í Ust>na’Sa®^* E)iddi um leið og þeir lögð- bíla3 ma®ann Þar sem g°tt útsýni var yfir fá það í gang. Eftir nokkra stund var andlit hans orðið eins og spúandi eldfjall af áreynslunni. Nonni og Diddi teygðu einnig fram hálsinn. Tryggur gægðist fyrir hornið á frystihúsinu. Stúlkan gafst upp á því að sitja á þessu tryllitæki sem hreyfðist ekki úr stað, klifraði af hjólinu og gekk snúðug til vin- konu sinnar. Kvalarinn rembdist nokkra stund enn við að koma hjólinu í gang en gafst loks upp, kastaði því frá sér og tipl- aði sárfættur að verbúðinni. Félagarnir héldu fyrir munninn til þess að kæfa hláturinn sem kraumaði í þeim. Núna var það ekki bara Lárus, sem var hetja, heldur þeir allir þrír. . ., nei annars. . . allir fjórir. Tryggur gamli kom hljóðlega að beitningaskúrnum og ^ . trr drjúga stund tók fólkið að tínast fyfUr trystihúsinu. Dóra stóra systir kom Uin Ut asamt n°kkrum vinkonum sín- °g þær hlógu og mösuðu um leið og §engu fram hjá skúrnum. skó VlPUrmn a honum þegar hann fór í hláf13’ Sa®^ E)óra stóra systir og grét af I ..i,1'1' ^ad er eins gott að hann nái ekki í la bróður -vvui núna. hý • a arrnn kom síðastur út úr frysti- tne^nu ‘ Nann var berfættur og tiplaði Uög eymdarsvip yfir að rauðu skelli- fra rUnnu Tvær stelpur gengu hlæjandi á pp ^a honum og hann kallaði eitthvað hj-,.n Peim um leið og hann settist upp á Q g • Þær námu staðar og eftir nokkur settist önnur þeirra á hjólið u aftan hann. geta3rUS tey8dt fram hálsinn til þess að Kv3| k.etUr fylgst með atburðarásinni. arinn hamaðist á hjólinu til þess að *“>— dillaði rófunni ákaft til vina sinna sem veltust um þakið í sigurvímu. En bak við kætina grúfði alvara lífsins því að þeir vissu allir að því nær sem dró kvöldinu þeim mun meira styttist í það að þeir þyrftu að mæta eineygða skip- stjóranum á nýjan leik, augliti til auglit- is. 8. kafli Þóra amma átti alltaf til kandís í stórri glerkrukku sem hún geymdi í efstu hill- unni í bollaskápnum. - Hvernig líður þér í eyranu, vinurinn minn? spurði hún og leyfði Lárusi að kafa með höndina ofan í krukkuna eftir stærsta molanum. Góðlegt, hrukkótt andlit hennar laut niður að Lárusi svo að hún gæti betur virt fyrir sér eyrað. Lárus bar sig illa í þeirri von að geta aftur kafað ofan í krukkuna. - Auminginn litli, sagði hún með meðaumkun í röddinni og rétti fram kandískrukkuna. Hannes afi sat í sparistólnum í stof- unni og hlustaði á útvarpið. . Kinnarnar á honum voru orðnar rauðar og hann hélt enn þá á kaffibollanum. Tryggur gamli skreið undir eldavélina. - Þú stendur í stórræðum, góurinn, sagði hann þegar hann kom auga á Lár- us. Ef þú vilt skal ég með mestu ánægju taka í lurginn á þessum manni sem kleip í eyrað á þér. Lárus muldi kandísinn uppi í sér og stakk einum mola að Trygg sem teygði höfuðið undan eldavélinni. - Það er óþarfi, sagði hann. - Er það öruggt? spurði afi hans. - Hundrað prósent pottþétt. Hannes afi saup úr kaffibollanum. - Það er nú gott, góurinn, sagði hann. Stundum er í góðu lagi að bjóða hina kinnina. Lárus dvaldist um stund í stofunni. Afi hans virtist hverfa inn í annan heim. Hann hallaði sér að útvarpinu og saup af kaffibollanum, augnaráðið varð fiarlægt. Lárus skellti tvisvar í góm og Tryggur skreið undan eldavélinni og elti hann út úr húsinu. Lárus var aðeins kominn nokkur skref frá húsinu þegar hann rakst á Dísu. - Halló, Lárus, sagði hún og slóst í för með honum. Er nokkuð að frétta? - Lárus bruddi kandísinn og Tryggur mændi á hann og dillaði rófunni í þeirri von að húsbóndi hans léti eitthvað af hendi rakna. - Ég er búinn að sjá drauginn, sagði hann og stakk broti af kandísnum upp í Trygg sem sleikti á honum höndina í þakklætisskyni. Og ég ætla aftur að skip- inu í kvöld, bætti hann við eftir stutta þögn. Dísa brosti vantrúuð á svipinn. Hún vissi jafnvel og aðrir um myrkfælni Lár- usar. - Jæja, sagði hún. Og til hvers eigin- lega? Lárus klóraði Trygg á bak við eyrun. - Ég ætla að tala við hann. Reyna að fá hann með mér heim svo að ég geti sýnt Hannesi afa hann og öllum hinum. Framhald. 31
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.