Æskan

Árgangur

Æskan - 01.06.1988, Blaðsíða 16

Æskan - 01.06.1988, Blaðsíða 16
Sumardagurinn fyrst Krakkamir í Krílagötu í Krílagötu eiga margir krakkar heima. Þar er alltaf eitthvað að gerast og oft mikil læti. í Krílagötu eru ekki bara krakkar. Þar eru líka pabbar og mömmur, margt gamalt fólk, margar kisur og gamlir flækingskettir. Vigga sat úti á tröppum. Það var sól og henni var heitt. Elli vinur hennar kom á bláu, nýju hjóli. - Hæ, Vigga! sagði Elli. Á morgun kemur sumarið. - Það er ekki satt! sagði Vigga. - Víst, svaraði Elli. Þá er sumardagurinn fyrsti. - Þá ætla ég að vera í kjól, sagði Vigga. - Ég ætla í sundskýlu, sagði Elli. - Vá......, sagði Vigga. Þá förum við í sólbað. . . - Og sundlaug. . . í garðinum hjá Viggu var stór brunnur. Hann var fullur af skít eftir veturinn. Vigga og Elli sóttu tuskur, vatn og fötur. Svo fóru þau að þvo brunninn. Þau þvoðu og pússuðu allan daginn. - Af hverju eruð þið að þvo? spurði Jonni. Hann átti heima í húsinu 16 á milli Viggu og Ella. - Sumarið kemur á morgun. Þá förum við út að synda, sagði Vigga. - Má ég synda með? Og Lára systir líka? spurði Jonni glaður. - Ef það verður sól, sagði Vigga fullorðinsleg. - Það verður sól, sagði Jonni. Því þá er komið sumar. Um kvöldið gátu þau ekki sofnað. Þau hlökkuðu svo til sumarsins. Næsta dag vöknuðu þau eldsnemma og laumuðust út. Pabbi og mamma sváfu enn. Sólin var ekki komin upp en himinninn var heiður og blár. - Gleðilegt sumar, sögðu Vigga og Elli. Svo kysstust þau því að þau voru bestu vinir. Vigga setti tappa í brunninn- Svo tóku þau stóru garðslönguna og létu vatnið renna í brunninn. Það var lengi að renna. Þau léku sér í snjónum á meðan vatnið bunaði. í garðinum var enn mikill snjór- Samt var komið sumar! - í dag bráðnar snjórinn því nú er komið sumar, sagði Vigga kát. Dyrnar hjá Jonna opnuðust. Hann og Lára læddust út. - Gleðilegt sumar! sögðu þau- Lára var í sundbol og Jonni í sundskýlu. Þau voru bæði með sundhring og sólgleraugu. Vigga og Elli hlupu og sóttu sundfötin. Vigga bar á sig sólkrem sem mamma átti. - Ég ætla að verða brún, sagði hún. - Ég ætla
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.