Æskan - 01.10.1989, Qupperneq 6

Þyrnirós
Eitt sinn var voldugur konungur og drottning hans. Er þau eignuðust
dóttur urðu þau svo frá sér numin af gleði að þau efndu til veislu. Þau
hugðust bjóða til fagnaðarins þrettán álfkonum sem voru í ríki hans á
þeim tíma. En gulldiskar voru þá ekki til nema tólf. Slepptu þau þá að
bjóða þrettándu álfkonunni.
Alfkonurnar tólf komu til veislunnar. Allar færðu þær barninu gjafír.
Þær hétu því fegurð, dyggð, auðæfum og öðru sem þær hugðu því best
gagnast.
Skyndilega dimmdi í lofti. Þrettánda álfkonan þusti í salinn. Hún var
æf af reiði og æpti að konungshjónum:
„Þegar dóttir ykkar verður fímmtán ára skal hún stinga sig á snældu
og detta dauð niður.“
Að því sögðu hvarf hún á braut og stóðu neistar úr steingólfi þar sem
hún steig.
Svo vel vildi til að enn átti ein hinna tólf eftir að færa gjöf sína. Hún
réð ekki yfír svo sterkum töfrum að hún gæti gert álög hinnar að engu
en hún gat mildað þau. Hún mælti svo um að prinsessan skyldi falla í
djúpan svefn er hún styngi sig á snældunni og á sömu stundu sofnaði öll
hirðin. Enginn skyldi vakna fyrr en prins kæmi að og kyssti prins-
essuna.
Konungshjónin urðu felmtri slegin. Konungur skipaði svo fyrir að
allar snældur og aðrir hlutar rokka í konungsríkinu yrðu brenndir.
A fimmtánda afmælisdegi sínum var prinsessan að skoða sig um í
höllinni og kom þá að hurð sem lá að þeim hluta sem hafði ekki verið
notaður árum saman. Þær opnuðust er hún reyndi á þær. Þá gekk hún
um salarkynni uns hún kom að litlu herbergi þar sem gömul kona sat
og spann. Prinsessan varð mjög forvitin er hún sá rokkinn. Hún rétti
fram hönd en stakk sig þá á snældunni. Hún sofnaði þegar djúpum
svefni. Samstundis sofnuðu menn, konur, börn og dýr um allan kast-
alann.
Árin liðu. Geysihátt þyrnigerði óx kringum höllina. Hver kóngsson-
urinn á fætur öðrum reyndi að komast í gegn um það en allir stungu
þeir sig á þyrnum og fórust. Loks kom þar að hinn ágætasti prins og
réðst til atlögu við þyrnigerðið. . .
Hjálpaðu prinsinum að rata rétta leið til Þyrnirósar svo að hann
geti vakið hana með kossi. Gættu þess að hann stingi sig ekki á þyrni!