Æskan - 01.07.1992, Blaðsíða 40

PLÖTUDÓMUR
ÞÆGILEG PLATA
Titill:
Engisprettufaraldur,
Haraldur!
Flytjandi: Bjartmar
Lagasmiðurinn Pétur Seeger
sagði eitt sinn að það væru til tvær
tegundir lagasmiða. Önnurvinnur
markvisst að lagasmíðum sínum,
skoðar ýmsa möguleika á því að
teygja góða laglínu yfir í viðlag,
reynir að byggja upp spennu (stíg-
andi) eða mátar auka millikafla við
lagið. í þennan flokk setur Pétur
sjálfan sig ásamt John Lennon,
Bob Marley og höfundum sígildra
tónverka fyrri alda.
Þessi aðferð byggir á þolin-
mæði og vinnu. Hin tegundin hrist-
ir einfaldar og hrífandi laglínur fyr-
irhafnarlaust fram úr erminni. í
þann flokk setur Pétur Bítilinn Paul
McCartney, Bob Dylan og Woody
Guthrie.
Bjartmar tilheyrir síðarnefnda
fiokknum.
Þegar lögin spretta fullsköpuð á
einu bretti úr höfði tónskáldsins þá
virðist ekki vera ástæða til að
breyta nokkru. í þessu felst ákveð-
in hætta. Á 10-12 laga plötu geta
lagasmíðarnar virst einhæfar. Tón-
skáld í þessum hópi lenda oft í því
að semja sama lagið mörgum sinn-
um (John Fogerty, höfundur „Have
You Ever Seen The Rain“, „Bad
Moon Rising", „Proud Mary“ o.fl.
sígildra rokkslagara var eitt sinn
dreginn fyrir dómstóla, ákærður
fyrir að stela lagi frá sjálfum sérl! Á-
kærandinn var fyrn/erandi útgef-
andi hans. Hann taldi sig eiga út-
gáfurétt á stolna laginu. Fogerty
var sýknaður).
Á Engisprettufaraldri... sneiðir
Bjartmar lipurlega fram hjá pyttum
einhæfrar endurtekningar. Það er
helst að lagið, Á aldrei fyrir blóm-
um, minni á lagið um 15 ára á
föstu, 16 ára í sambúð... frá 1985.
Bæði lögin eru í hópi bestu laga
Bjartmars svo að góð nýting á lag-
línunni er réttlætanleg.
Heildarsvipur plötunnar er
sterkur en án áreynslu og þægi-
legur. Mild strjálbýlissveifla (kán-
trí) lífgar upp á látlaust, léttraf-
magnað þjóðlagapoppið. Hrár
munnhörpublástur Bjartmars Ijær
plötunni Dylan-legan keim á stöku
stað. Á öðrum stöðum örlar á
djass-blæ (Kaffi Tröð) eða rokktökt-
um (í gatslitnum Gefjunar og For-
eldrar og franskar). Allt innan
marka smekklegs einfaldleika.
Söngur Bjartmars er hnitmiðaðri
og mýkri en áður. Prakkaralegur
undirtónn einkennir persónulegan
söngstílinn. Gáskafullir söngtext-
ar eiga þar hlut að máli.
Eins og algengt er með
rokktexta þá hljóma þeir betur
sungnir en skrifaðir. Hjá Bjartmari
eru textarnir verulegur hluti lags-
ins og túlkunarinnar.
í plötudómi sem þessum er
vaninn að tilnefna bestu lögin. Á
Engisprettufaraldri ... eru lögin ó-
vanalega jafngóð. Eftir vandlega
yfirlegu hafa þessi yfirhöndina:
Kaffi Tröð, Á aldrei fyrir blómum,
Bárður og Viti menn.
Einkunn:
9,0 (fyrir lög),
9,0 (fyrirtúlkun),
4,0 (fyrir texta) = 7,5.
HLJQMSVEITIN
LIZT
Hver verður niðurstaðan er
stuðrokksveit á borð við Ber að
ofan blandast saman við djass-
rokk-bræðingssveitina (fusion)
Tónskratta? Svarið höfum við
í nýrri hljómsveit. Hún kallast
því virðulega nafni Lizt. Hún
hefur þegar vakið athygli fyrir
vandað og „fönkað" rokk í anda
„Living Colour", „Red Hot Chilli
Pepper", „Cult“ og „Queen.“
Liðsmenn Lizt eru bassaleik-
arinn Róbert Þórhallsson,
hljómborðsleikarinn Ríkharður
Arnar, söngvarinn Guðmund-
ur Pálsson, trommuleikarinn
Tómas Jóhannsson og gítar-
leikarinn Gunnar Þór Jónsson.
Þrír þeir fyrstnefndu voru í
Ber(jum) að ofan. Hinir eru enn
þá starfandi í Tónskröttum á-
samt Róbert.
4 4 Æ S K A N