Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1909, Qupperneq 44

22
ÓLAFUR s. thorgeirsson:
maður, sem þaö embætti hefir skipaö, hafi verið betur
undir það búinn en liann. Hverja trúnaðarstöðuna hefir
hann skipað á fætur annarri og látið sér farast svo fyrir-
taks-vel að fara með vandasömustu stjórnmála-ætlunar-
verk,sem unteraðfá nokkurum manni,að til þess er tekið.
Bandaríkjamenn eru líklega verkhygnasta þjóð heims
og kunna því betur að meta þá tegund hygginda en nokk-
ur þjóð önnur. Þegar verkhygnin birtist í glæsilegu
gerfi í opitiberum störfum einhvers manns, eru þeir allra
manna fúsastir og fijótastir til að launa og skera þá ekki
við neglur sér.
Þess mikla metnaðar, er knýr suma menn áfram á
metorðabrautinni, þangað til þeir eru komnir eins langt
og hún liggur, hefir alls ekki gætt í fari hins nýkjörna
forseta. Hann hefir borist áfram ósjálfrátt af straumi við-
burðanna, oft og tíðum þveröfugt við fyrirætlanir og
löngun. Hægt væri að segja, að óafvitandi hefði hann
borist áfram af þyngdarlögmáli, sem hann ber í sálu
sinni — því þyngdarlögmáli, er knýr hann ávalt til að
taka á af öllu afii, í hvert skifti, sem honum hefir verið
fengið eitthvert vandamál til meðferðar. Og maðurinn er
stórskorinn bæði til líkama og sálar.
Lund hans virðist ekki margbrotin né torskilin.
Hún er breið, föst, þróttmikil, óbrotin, opinská. Skyldu-
ræknin er honum guðsdýrkan. Þessi lund hefir einkent
hann í öllu frá fyrstu árum. Á drengjaárum bar hann af
öðrum að leikum og lærdómi. Við Yale-háskólann var
hann hann bezt látinn maðnr í bekk sínum og nefndur
S t ó r i B i 1 1 T a f t; hann var leiðtogi bekkjarbræðra sinna
á öllum svæðum —að knattleikum, í glímum, en til prófs
var einn af meir en hundrað sambekkingum honum fremri.
Að loknu námi, tók hann þau störf, er fyrst buðust, og
gjörðist fregnriti ýmissa blaða um leið og hann hóf lög-