Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1928, Síða 69

59
farin skrifar Bo, Patterson afa sinum alment viÖvíkjandi
giftingamálum.
Patterson svarar honum því aÖ ekkert liggi á; nógur
tími sé til þess aö hugsa um þau mál. Fjórum árum síÖar
fer Bo til Evrópu; er lengi í Rómaborg hjá fö'Öur sínum.
giftist siöan stúlku í Baltimore og sezt aÖ í Ameríku.
Hann lifir þar rólegu lifi og honum líÖur vel. Móðir
hans er ekki við giftinguna og nú er svo að segja slitið
öllu sambandi milli Elízabetar og William Pattersons.
Hún lcennir honum um giftingu sonar síns. En það er
misskilningur. Patterson tekur sér þetta nærri. Elízabet
finnur það út síðar, og viðurkennir, að hún hafi þar haft
föður sinn fyrir rangri sök.
Nú breytir hún um stefnu og hættir að spara eins og
hún hefir gert—eyðir nú öllum tekjum sínum árlega.
Hún sér enga ástæðu til þess lengur að neita sjálfri sér
um lífsþægindi. En lífið er oröið henni annað en það var.
Hún gerir sér ekki grein fyrir því að sparnaður er
orðinn hennar annað eðli.
Hvað sem öðru líður ákveður hún að dvelja framvegis
í Evrópu. Ameríka er henni einskisvirði lengur. Eftir
uíu ára fjarveru verður hún að fara vestur aftur til þess
að líta eftir eignum sínum, þegar líður að hinum erviðu
tímum árið 1837.
Hún fer þá til Baltimore og dvelur þar svo að segja alla
æfi eftir það.
Árið 1835 deyr William Patterson. í erfðaskrá sinni
anafnar hann henni nokkur hús og fer hörðum orðum um
breytni hennar og stefnu.
Frú Bonaparte er nú fimtug; en svo er hún fríð enn-
þá að jafnvel sá, er hún hafði sýnt mesta ósanngirni lýsir
þvi yfir að hún sé fegursta mannleg vera, sem hann hafi
nokkru sinni séð.
Þegar hún var milli þrítugs og fertugs hafði hún