Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1919, Blaðsíða 94

OLAFUR S. THORGEIRSSON:
*8
vur. I»ar vur skoy.kur niuÍMir, Ncttur til aft gætu sÖK'iinar-
mylnu o«- timburs. Hunn ló'fti niér liíískoi'u ræfil ineii kleyNtóu
í einu horiiinu, en eiiKinn strompur vur upp úr ]iukinu, nvo
l»ur vur nuiimust llit fyrlr reyk, ]ió eg mietti til mett iió búu
viö ]mö um veturinn.
Þegur eg vur hfiinn utS komu mér l>ur fyrir, Iiiköí cg uf
Ntuö inn aö Gimli, ft Ntjórnurfuri mfnu, A tveimur firum, eftir
kiNtuniii jióftn, og einn liinili meö mér, Beneilikt PéturNNon,
Ncm vuntiiöi Nínu kÍNtu. 1>A ]iótti mér luiiK't aíi tiiku ]mö ft
firuni, liöiiKur 40 mfliir hvoru leiö. I»ii vnr eg oröinn ]ireki
nifnii fjær uf mn&uveiki. I»nö för viku til lieirrur feröur.
Niestu viku eftir |iessn Gimli-ferö feiiK'um vi?J eyjur-
Nkeggjar hoö uö siekja upp fi Sanily Ilur, liveiti, fiesk (svfna-
kjöt> ok' Nykur. I0g man ekki hvort te var meö. En luiif uf
lyuK'i hér í Mikley var soöiö í mínu liúsi oj; ilrnkkiö uf, mjölk-
iirluust, ulluii veturiun, og kulluö Inilfónate.
kg K'nt hvorki keypt eiiÍNtö né kö, Iiemir cg kom, og vur
kýrlnus ]ihiik'iiö til niesta Numar. 1 junfiar IS77 fékk eu hrotuu
stö frft Fljóti og einn pott. Þufi vur hrotinn fir henni neöri
hotninn. Kristjftn Jónsson Geiteyinjgur kriekti ne'öun f liiinii
hlikkliotni fyrir mÍK'.• Eftir ]mö notuöi cj; liana tvö ftr; ftöur
haföi cg fsleny.kan pott, sem lieiiKÖur vur ft krök yfir eliiinn
í efnii horni í kofunum.
Fyrstu diiuii növemher setti niöur mikinn snjö, og ]ift
eiiK'ir farnir uö hyggja. Sumir ftttu tjöld. uörir viöurskýii.
Síöan ekki komiö jufnsnemnia snjór (í II.' ftr). l»ó tók ]>ennn
snjö aö mestu aftur. Lfku vnr ]ift sft mesti snjönvetur, sem
komiö liefir síöan eg kom. Eg og drengur minn, Stefftn, ft
tólftn ftri, liurftum uö kufa f flesta ve'öurfæru dngu, um skóg-
inn í mitt Iieri og dýpra, til uö leitu uö liurrum vlö og hiiggvu
og hera lieim og relsn svo hverjn spýtu ft itnniin endu f liessn
kley-stó, og ]»ö uö kiifnn ftr reyk eön skjftlfu ol’t nf kuldu. Eg
vnr fiirinn uö telja minn hvern ilng síöustun, milli jóln og ný-
ftrs, fir miiKnveiki, og l»ft uö skilju eftir konu og 4 hörn. Sft
tími K'etur ekki glcymst. l»ó er ]>ettu ekki nema sýnishorn uf
öllu og öllu, eöu l>ví veruleKU huiiK'ri «»g Ifttiekt, sem ]>ft vnr.
En ]»uö tók eniln.
Eg kom metl net uf Islnndi og veiddi í ]>nö nokkru
“pieka” um hnustiö. Af Islanili kom eg meö fjórtftn möskvu
djftpt liiKiiet, sem eg keypti frft Mývntni. liitlir soppur voru
dreK'nir ft efri tein en heinhólkar, siiKutSir flr leKKj,lln
dreK'nir upp ft neöri tein. I»nö fór ekki vei í WÍnnipeK-vatni,
]>ó K'ut eg Nlysnö í l>ettn net nokkrn “pæku” uni liiiustiö, sem
cg treinili mér frum ft jól til niiödeK'ÍNveröur, hfilfan *‘piekv
ft diiK', en eg |>ft ekki læröur fisklmaöur.
Eí’tlr nýftr fór mér aö hatna veikin, og cg rétti furöufljótt
viö.
Þegur cg kom tii Winnipeg keypti eg eitt pund af net-