Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1919, Síða 105

OLAFUR S. THORGEIRSSON:
99
AÍS ]>cnku samsœti cndu'Sii, var aftur tckitS til liinna vana-
lcgu starfa, «g’ huganum suiiitS ati alviiru iífsiuN. Milli jóla or
nýftrs var fenginn “double”-slct>i (fyrir “team”) atS iAni hjfi
herra Sifton. I»ötti sletSi sfi ekki í ]>ví standi, atS hægt vœri atS
nota hann lieinia vitS. I»« tf>kst atS sera sv« vitS hann, atS gjör-
legt l>«tti atJ fara inetS hann í fertS. Rétt eftir atS ickitS var
tllbúltS, sekk I byl og hartSneskju-vetSur. Var komitS til ortSa
atS fara metS sckitS sutSur I bygtSina eitthvatS. I»ö var hikatS
vitS, ba*?Si af l>ví, atS fitbfinatSur var ekki götSur, «g ekki heldur
nein braut, og eins var lifilfK'ert búist vitS l>ví, atS einhverjir
kiemu atS sunnan, «« yrtSi hægara atS fara l>eirra slötS. — Nfi
var komiiin 3. jaufiar, «k* nfi vartS eittlivatS til braK'tSs atS taka.
NautSsynja-vara var komin atS þrotum, 1>« ««>;• vœri til af öliu,
sem l>ar var framleitt, svo sem: kjöt, fiskur, og RartSfivextlr.
En ýmlsleRt l>urfti til fata, «r eins fihöld til hfissins. Bjarni
var metS níu manns l>fi 1 heimili. I»eir J«n «r Danlel keyptu
fætSi hjfi honum. Sv« var ]>atS 3. janfiar, atS J«u Austmann
f«r fi statS, or var förinni helxt heititS til Reaburne, sem er um
40 mflur fyrir vestan AVinuipeR. Var ]>fi bjart vetSur, en frost-
liarka mikil. Nfi var snjor ortSinn sv« mikill, atS ekki voru til-
tök atS fara fi landi. Var l>ví ekki um annatS atS tala, en fara
vatnitS; var l>atS ]>« fremur ilt yfirfertSar llka, ]>ar sem braut
var eiiRin. en skaflar hfiir «r sprunRur nokkrar fi ísnum. J«n
t«k metS sér lieybaRRa stóran, til atS Refa uxunum, og nesti
lianda sjfilfum sér.
l»enna fyrsta fifaiiRa, etSa hvatS annatS sem l>atS mætti kall-
ast, var c*kkert hfis, sem hæRt væri atSnfi tii, ]>ví nö vartS atS
fara hina söinu ieitS «r þeRar flutt var fitSur fir Bircli Island
til Narroxvs, lcnda sv« vitS sytSsta húsitS I Inilífina-‘*Reserve”-
inu, en I>atS mun vera um 30 mflur. Skamt var komitS vegar,
þegar uxarnir voru ortSnir mótSir, «r haftSi veritS vitS l>vf buist
fyrir fram, atS ]>eir mundu ó]>«lnir í byrjun, l>ar sem l>eir voru
uiiR'ir or' óvanir hartSri vlnnu. Lét Jón l>fi fara metS hvíldum.
1 m lifideRÍtS var hann rétt vitS land fi einum af þessum mörRU
nesjum, sem fi l>eirri leitS eru. Tók hann l>ar uxnna frfi ækinu,
lijó vök I ísinn, vatnatSi l>eim «r Raf l>eim hey. Drukku l>eir
en fitu lftitS, ]>ví l>eir löRtSust strax. I»ar uæst fór Jón upp fi
nesitS or hitatSi te-vatn, en fi metSan iðgu uxarnir «r jórtrutSu.
lOkki var hoit atS liafa langa vitSdvöI þarna úti fi bersvætSi,
sökum l>ess, atS frostitS var svo mikitS. En eftir hvfldina stÍRU
nxarnir RreitSara, og svona l>okatSIst alt af ðfram; voru l>ö
uxarnir alt af atS leRRjast, og fenRU Uka ait af atS liRRja ofur-
litla stund f seiin, annars heftSu l>eir Refist upp fi mitSri leltS.
— Nú var litSitS fi dng, og fram undan var sprunRa, og risu
jakarnir bfitSum megin upp, lfkt or mænir et$a l>ak fi húsi.
Opin var sprungnn í mitSju or hnftSI vatn runnitS upp sum-
stntSar, or var hún l>vf varasöm yfirfertSar, eins og l>eir einir
l>ekkjn, sem yfir vötnin farn hér fi vetrum. Nú vart5 ntS fara