Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Qupperneq 73

iö. Aö kasta þvi fram aö allir starfsmenn þeirrar
hreyfingar og allir meölimir safnaða þess félags
hafi engan áhuga á siðferðismálum, leggi enga rœkt
viö trú sína og samvi/.ku og sé á gönuskeifii út í
ófarsœld, er nokkuð óhrœsisleg og stráksleg stað-
hœfing. Og er vonandi að ritst. Aldamóta varist
þaö framvegis.
Það er illa farið að sjá jafn gáfaðan mann og
séra Friðrik er, koma fram sem trúaft óhrœsi gagn-
vart meiri hluta þjóðar sinnar.
Vestur-Islenzk menning eftir F. J. B. er
sama trúar og kyrkjuræknis jórtrið, öll menn-
ing miðuð við kyrkjurœkni. Honum finnst
að allt sem Isl. hér hafa lcert og sem sé
mikið og sé gróði fyrir alla þjóðina, hafi sára
lítið gildi, af því hann sér þá ekki svingla eins og
afglapa þrisvar og fjórum sinnum til og frá kyrkju
á sjálfan hvíldar dag iðjumannsins. Ég fyrir mitt
leyti álít vott um andlega menningu hvað margt af
Isl. er laus við það meinahringl. Prestar vorir
ættu að snúast utan um kyrkjuna einir, þœr eru
fyrir þá byggðar og þeir komast til þess, sem aldrei
taka ærlegt handarvik alla vikuna, en eru uppi
eins og hanar á sjálfan drottins daginn í því skyni
að innvinna sér $20-—50 yfir daginn. Þeir ættu að
hirða kofann sinn sjálfir og þessa fáu sauði, sem
trúa þeim fyrir litlu sálinni sinni í sakleysi og ein-
feldni.
Austur og Vestur Íslendingar er mjög
sanngjörn grein að undan teknu því að vér höfum
mannað Guðmund Friðjónsson. Hann hefir dálítið
mannað oss.— En hitt álít ég rétt að talsverður
menningarstraumur renni austur yfir haiið frá oss.