Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Síða 128

66.
ÍH'í sjá þú, aö frœgö þeirra féll ekki' f of.-i
fié flatti viö grunnhyggni manas,
því hjálpin, hún kom yfir kolhláa lá
hans Kucklers og Þj.óöverjalaods.
I borgina flutti sig virðing með vald
og vizkan reið þráðbeint f hlað.
þá sáu þeir bjarmann af siðgæðis-öld.,
sem Sólskjöldur spámaður kvað.
En þjóðernishrófið af göflnnum gekk
svo gaflhlaðið klofnaði' í rykk,
hann Jón sína nýyrða náttúru, fékk
og nafn hans kom fyrst út á þrykk.
En kennarinn apaði Einar svo mjög,
að eftir því lýðurinn tók,
og alþýðan gerðist á ranglinu rög
og rótaði’ í spádómsins bók.
Þá sungu þeir skólahvöt sextán í hóp
og sagt er að léti þá hœst
í því, sem að hungrið í hallœri skóp
og höfðingja taldi sig nœst.
Og svo skal allt útkljá með lœrdóm og list,
sem langtímis stært er sig af,
en það sagði einhver í þvi bœri fvrst
að þekkja einn einasta staf.
En svo er ei annað en eiga sér blað,
þá andlegu brynju í stríð,
,,þarhafa þeirhitann úr, “ kerlingin kvað.
en kól þó við hlunninn um síð.
Kr. St.