Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1905, Blaðsíða 132
7<>-
Tíí giftra manna: Þa8 er betra aö elska tvær
konur, en hata eina.
Sérhver heygull er viljugur þrœll.
Iiugsanafrelsi leiðir af sér inálfrelsi, og mál-
firelsi athafnafrelsi.
Ljós trúarinnar er draugaljós.
Hin , ,nýja kenning“ (new thought) er aöeins
görnul kenning orðin brjáluö.
Þeir sem eru aldir á loforöum, éta lýgf, ■ ,
A undan kosningum eru menn almennt kallaöfr
vitrir, en eftír kosningarnar eru þeir kallaöir
heimskingjar. Hvf?
Eftir aö Chamberlaín er búinn aö baöa sig f
blóöi Búanna, vill hann fjötra England í tollbönd-
oin. Hvar œtlarþessi penny Napoleon aö enda?
Ef atkvæöagreiðendur stjórna embœttis rnönn-
nnum, þá stjórna þrælarnir henunum.
Málfrelsi ínnibindur ailt frelsi.
Astin semur engin lög.
Kyrkjurnar gjöra Krist aö Iygara.
Anarkistar eru bara mannlegar verur, þess
vegna taka þeir sér stundum dœmi kristinna ein-
velda og lýðvelda og drepa kúgara. Er þaö þó ekki
skrítið?
Sannleikurínn getur staöiö einn, lýgin þarf
bæöi prest og lögmann.
Spekin er móöir kærleikans,
Tíminn en tœkifæri frelsisins.
Bundin tunga er bnndinn maöur.
Frelsiö kostar oss eitthvaö.
Kristnin býr til guö af ótta.
Aö telja eyru asnanna er ekkí aö Iæra sann-
leikann.
Trúin bíður inann að líða og þola, hafa , ,trú“
og skoða allt komiö frá guöi, og er því einn beztí
vinur kúgunarinnar. Frelsið rís upp, lítur framan í
trúna og veit fyrst ekki hvort þaö á aö gera, hlægja
eöa bölva,—endar svo meö því aö hrcekja á goöin,
og biður manninn aö taka ekkert mark á ógnum