Afturelding - 01.03.1970, Qupperneq 20

Þrjár sýnir.
Framhald af bls. 18.
ofsalegum hita. Og um leið og þetta tímabil rann
upp, réðist fólkið á vitnin tvö og vildi deyða þá.
Og þegar það reyndi að deyða þá með vopnum,
gekk eldur af munni þeirra, og eyddi þeim sem
það ætluðu að gera.
Þar næst sá ég þessi vitni gera stórkostleg krafta-
verk. Þeir töluðu til hafsins, og það varð strax að
blóði. Þeir töluðu aftur og það komu þrumur og
eldingar.
Andlcrislur og falsspámdðurinn.
Nú sá ég undarlegt og viðurstvggilegt dýr stíga
upp úr hafinu. Það hafði sjö höfuð og tíu stutt
horn. Eitt af höfðum þess líktist ógurlegri slöngu,
sem var hryllilega særð á hægri hlið, en sárið þorn-
aði 'upp og læknaðist, en eftir varð stórt ör. Guðs
Andi sýndi mér að þetta væri uppfylling á spá-
dómunum í 1. Mós. 3,15, um að sæði konunnar
(Kristur) mundi merja höfuð þess (Satan). —
Guðs Andi opinberaði mér um leið, að sverðið
sem Kristur hafði marið höfuð þess með, væri
sverð Andans, sem er Guðs orð. Fætur dýrsins
voru likir bjarndýrsfótum, og það hreyfði sig hljóð-
laust.
Ég sá annað dýr stíga upp af jörðinni. Það líkt-
ist geilhafri og hafði tvö litil horn, og stóð það á
afturfótunum.
Bæði þessi dýr höfðu mikið vald og gjörðu mörg
undur og tákn, þau gátu meðal annars kallað eld
af himni. Fjöldi fólks hóf að tilbiðja þessar ein-
kennilegu verur. Þá vildi annað dýrið gera likn-
eski af því fyrra, með höfuðin sjö og hornin tíu,
og var það gert.
Ég sá fólk ganga um og kaupa merki, mismun-
andi tegunda, verðleika og efni, og merki dýrs-
ins og tölu þess. Tala þess var 666, og á oddunum
uppi á tölustöfunum voru höggormshöfuð. Merki
dýrsins virtust vera þrjú, eitt líktist ægilegum geit-
hafri, annað var eins og höggormur og það þriðja
líktist erni. Fólk bar merkin á ennum sér og á
höndum, eða á báðum stöðum. f sumum tilfellun)
féll það á ásjónur sínar og tilbað líkneski dýrsins
með höfuðin sjö. Þá skeði nokkuð undarlegt. Líkn-
eski dýrsins fór að tala, og meðal annarra guð-
löstunarorða sagði það: „Ég er Guð!“
Þeir sem ekki vildu taka við merki dýrsins, voru
annað hvort svellir í hel, eða urðu að þola hræði-
legar pyndingar, með glóandi járni, hnífum, sverð-
um, hökum og spjótum. Angistaróp þeirra voru
óskapleg. Hendur voru höggnar af sumum, af öðr-
um handleggir og fætur. Þeir sem ekki afneituðu
Kristi, voru pyndaðir til dauða. En sumir gáfust upp
eftir að hafa verið kvaldir um stund, og tilbáðu þá
líkneski dýrsins. Þá voru sár þeirra læknuð og
fengu þeir kraft frá dýrinu, sem gerði kraftaverk
á þeim. Nokkurir þeirra tóku við merki dýrsins,
en neituðu að taka við tölu þess. Þá voru þeir
pyndaðir þangað til þeir tóku við tölunni líka. Þá
voru cinnig þeirra sár læknuð og fengu þeir kraft
frá dýrinu. Því næst sá ég bæði dýrin í mannslíki.
PíslarvæltisdauSi vitnanna tveggja og
upphrifning þeirra.
Þegar vitnin tvö höfðu fullkomnað sitt verk,
voru þeir hálshöggnir, og líkömum þeirra fleygt út
á strætin, sem voru full af fólki, og lágu þar blóð-
stokkin í göturykinu. Og fólkið var fagnandi yfir
þvi að vitnin tvö voru dauð, og í staðinn fyrir að
jarða þau, var traðkað á þeim og sparkað í höfuð
þeirra. Þá bar nokkuð undursamlegt við. Höfuðin
komu aftur á líkamina og þeir risu á fætur.
Um leið birtjst stórt og fagurt ský, og hljómmikil
raust barst úr skýinu: Stigið upp hingað!
Vitnin tvö stigu upp til himins fyrir framan aug-
un á óvinum þeirra og ég sá marga, sem höfðu
verið kvaldir til dauða, og verið skildir eftir þar
sem þeir lágu, lifna aftur og fylgja vitnunum tveim-
ur í burthrifningunni.
Aljt í einu grúfði svarta myrkur um alla jörð-
ina og það komu þrumur, eldingar og jarðskjálftar,
og ég sá byggingar hrynja saman og heyrði um
leið grát, vein og formælingar svo að ég fylltist
hræðslu.
Síðan sá ég inn í himininn og sjö fagra engla,
og hélt hver engill á skál í hendinni.
önnur hrifningin í Andanum.
Hún varaði 12 klukkustundir og 15 mínútur,
frá kl. 22:30 um kvöldið 10. ágúst, til kl. 10:45
Um morguninn 11. ágúst.
Ég var aftur hrifin í Anda og sá í sýn mikið
haf, sem. glampaði eins og ís í tunglsljósi (gler-
20