Afturelding - 01.03.1970, Qupperneq 42

KAFLI UU BREFI
Á síðastliðnu sumri fóru tveir ungir menn frá
Fíladelfíusöfnuðinum í Reykjavik til Svíþjóðar.
Þeir eru Helgi Jósefsson og Einar Þ. Þorsteinsson.
Um haustið fóru þeir svo á Biblíuskóla í Gautaborg.
Á bibliuskólanum var líka ung stúlka frá Vest-
mannaeyjum, Guðrún Einarsdóttir. Seinna fór önn-
ur ung stúlka frá Hafnarfirði, Ingibjörg Guðna-
dótlir. Síðan biblíuskólanum Iauk, stunda þau öll
atvinnu í Svíþjóð, og taka um leið virkan þátt í
kristilegu starfi. Þau skrifa oft og láta vel af sér.
Rétt núna, þegar Afturelding er að fara í prentun,
skrifar Einar Þ. Þorsteinsson. Afturelding leyfir
sér að taka nokkurn kafla úr bréfi hans, því að
meðal lesenda blaðsins í Reykjavík á Einar marga
vini.
„Kæri bróðir í Kristi! Friður!
I dag á ég eins árs afmæli. Eitt ár síðan ég
komst til lifandi trúar á frelsara minn. Það var 30.
janúar 1969.
Ég var einn af þeim mörgu, sem vildi upplifa
frelsisfullvissuna fyrir tilfinningar. Eftir að ég var
búinn að ganga nokkrum sinnum fram til fyrir-
bænar, og beið alltaf eftir því að finna eitthvað,
sagði Willy Hansen (sem þá talaði á samkomum í
Reykjavík), mér að fara til þín og tala við þig. 1
samtalinu við þig rann ljósið upp fyrir mér. Þií
bentir mér á og last fyrir mig Jóh. 6, 37, og hvattir
mig um leið að byggja trú mína á Or'ðinu, en ekki
tilfinningum. Og þegar mér skildist, að allt væri
undir því komið að trúa Orðinu, þá trúði ég því
náð Guðs, eruð þér hólpnir orðnir fyrir trú. Ekki
af verkum, svo að enginn skuli þakka sér það
sjálfum.“ Frelsið er gjöf Guðs til okkar fyrir
Jesúm Krist.
Kæri vinur. Veittu þeirri gjöf viðtöku, og þú
munt hólpinn verða.
Catarine Brandt.
Teklð úr Hicall. Slgne Ericsgon.
líka, að Jesús tæki á móti mér, og ræki mig ekki
frá sér. Nei, Guði sé lof! Þá frelsaðist ég.
Nú hefur Guð varðveitt mig á sínum vegi í heilt
ár. Ég verð að segja það, að það var mikil barátta
fyrir mig fyrstu dagana, en ungu bræðurnir heima
tóku hönd um mig undir forustu Hinriks. Og svo
er hægt að segja að hafi verið óslitnar samkomur
allan daginn í vinnunni, því að ég vann hjá Þor-
steini Einarssyni. Það var dásamlegt, hvernig Guð
leiddi mig, að ég skyldi allaf vera í sambandi við
frelsað fólk.
Nú hef ég bráðum verið hér í Svíþjóð í hálft ár.
Það verður 8. febr. Smyrnasöfnuðurinn í Gautaborg
hefur verið mitt andlega heimili hér. Ég kann vel
við mig í Smyrna, en auðvitað jafnast Smyrna
ekki við minn blessaða söfnuð heima. Ég finn mig
ekki hundrað prósent heima hérna eins og í Fíla-
delfíu í Reykjavík. .. .
Kæri bróðir, ég þakka þér fyrir bréfið, sem ég
var að fá frá þér í dag. Ég þakka fyrir þín
lilýju og dásamlegu orð. Það var dásamlegt að fá
bréf og kveðju frá þér á afmælisdaginn minn.
Það var líka gleðilegt að heyra, að sumarmótið
verði á Siglufirði. Þú spyrð, hvort við verðum þá
komnir heim til íslands. Bráðlega skilja leiðir okk-
ar Helga, svo að ég veit ekki hvað verður um hann.
En hvað sneríir mig, þá er löngun mín öll að koma
heim til Islands, en hvort það getur orðið fyrir
þann tíma sem sumarmótið verður haldið, veit ég
ekki. Ég er eiginlega með viss áform í huga fyrir
sumarið og veturinn, en ekki búinn að fá fullvissu
um það, hvernig Guð leiðir mig í þessu, og þvi get
ég ekki sagt neitt ákveðið um heimkomu mína...
Ingu Guðnadóttur líkar hér vel vistin. Guðrún
og hún búa skammt frá hvor annarri. Þær eru allt-
af saman i frístundum sínum.
Kæri bróðir, ég ætlaði að senda peninga heim
til safnaðarins, en þeir hér á pósthúsinu ráðlögðu
mér að senda þá í ávísun, svo að söfnuðurinn fær
'þá ekki með þessu bréfi, en seinna. .. .
42