Muninn - 01.05.1962, Qupperneq 15

Yar þeim tekið fegins höndum af körlum
(en konum?), enda stiginn dans á eftir í
setustofunni. Góð hljómsveit.
Hinn 2. marz kom ekki á Sal Jens Páls-
son, mannfræðingur. hess í stað dró hann
niður á kennarastofu hvern bekkinn á fætur
öðrum ogklippti af haus sérhvers karlmanns
væna hárlufsu og hvessti augun á augu
þeirra. Þar eð hann treysti eigi háralit
kvennanna, fengu þær að hafa hár sitt ó-
skert. Fyrr um morguninn var á lians veg-
um stefnt suður á sjúkrahús öllum hrein-
ræktuðum Norðlendingum og tekin af þeim
blóðprufa.
Næsta dag, 3. marz, var mikið á seyði. í
lok finnnta tíma var hringt á Sal og allir
hvattir til kirkjusóknar daginn eftir. Car-
mina classis sextae kom út þennan dag eftir
þungar fæðingarhríðir. Um kvöldið liélt
fjórði bekkur dansleik. Góð skemmtiatriði
voru. Var fluttur leikþáttur, „Saumaklúbb-
urinn“, sem strákar léku, lesin npp saga og
dans.
Æskulýðsdagur þjóðkirkjunnar var 4.
marz og fóru þá að sjálfsögðu margir til
kirkju.
Bolludagur var 5. rnarz, aldrei þessu
vant. Snennna morguns var farin hin háðu-
legasta herför vorra tíma, en málavextir eru
sem hér segir: Kl. 6 lögðu af stað með há-
vaða þeir Kvennavistarbúar, er náðst höfðu
á fætur án liávaða. Heimildir greinir á um
vopnabúnað, en hitt er fullvíst, að haldið
var niður Ástarbraut og skyldi Gömluvist-
arbúum troðið undir rúm sín og veittur
annar ágangur. Er að aðaldyrum skólans
kom, hljóp fram óvæntur fjandmaður og
smellti í lás við nefið á foringja liðsins. Eigi
létu kvinnurnar hugfallast við svo búið,
heldur lögðu til inngöngu kjallaramegin.
En liinn sarni fjandmaður var þegar þar
fyrir og greip í öxl fyrrnefnds foringja og
vísaði á dyr. Máttu þær við svo búið hörfa
heim við engan orðstír. Reynt skyldi að
þegja málið í hel, en konur eru konur. .
Útvarp „Oriorí' og starjsmenn. — Frá vinstri:
Gunnar Eydal (dr. Hallgrimur Helgason), Guð-
mundur Friðgeirsson (Stefán Jónsson), Gréta Sturlu-
dóttir (Ragnheiður Asta Pétursdóttir), Jóhann H.
Jóhannsson (Sigurður Sigurðsson), Þráinn Þorvalds-
son (Vilhjálmur Þ.) og Jón Kristjánsson (Dagfinnur
Sveinbjörnsson).
Á öskudag, 7. marz, sendi Orion, útvarps-
fyrirtæki 4. bekkjar, út um nýja stöð, srníð-
aða af Einari fiff, þar eð fyrrverandi Útvarp
Andeby hafði gengið sér til húðar. Reynd-
ist hin nýja stöð hæf til að útvarpa sýnis-
hornum af snilld 4. bekkjar.
Þau tíðindi gerðust 8. marz, að Sigurður
L. Pálsson yfirkennari hóf aftur kennshi
eftir tveggja ntánaða sjúkleika. Bjóðum við
hann hjartanlega velkominn til starfa á ný.
Sama dag höfðu tæp 20% nemenda lagzt
í inflúenzu, og var af þeim sökum frestað
komu fulltrúa M. R. í nemendaskiptum, en
þeir höfðu boðað komu sína þennan dag.
Listkynning var í setustofunni 9. marz.
Friðrik Þorvaldsson kennari flutti tölu
nokkra, hæfilega langa, um þrjú þýzk eftir-
stríðsskáld, og Ragnheiður Heiðreksdóttir,
VL A., las dúfnaveiðasögu eftir eitt þeirra.
Þá kynnti Magnús Kristinsson, V. B., Beet-
hoven nokkrum orðum, og leikin var sónata
eftir hann (þ. e. a. s. Beethoven) af plötu.
Spurningasalur var 10. marz. Gunnar for-
maður Rafn las upp hinar fjölmörgu og
gáfulegu spurningar. Menn hlógu. Skóla-
meistari svaraði.
MUNINN 87