Muninn - 01.12.1966, Blaðsíða 37

fella mætti leikfimieinkunn niður á stú-
dentsprófi.
Guðrún Pálsdóttir, III. A.: Mér finnst
alveg sjálfsagt, að leikfimieinkunn komi
fram á stúdentsprófsskírteini, en hins vegar
er það vafamál, hvort reikna skal hana með
aðaleinkunn. Þeir eru margir, og raunar
alltof margir, sem ekki hafa hæfileika til
íþrótta, en eru mjög duglegir á öðrum svið-
um.
Leikfimieinkunn á að koma fram, vegna
þess að þetta er námsgrein, sem mönnum er
kennd alla veturna í menntaskóla og ættum
við því að vera nokkuð fær í henni á loka-
prófi. Ég tel þetta líka eina gagnlegustu
námsgreinina og tvímælalaust þá skemmti-
legustu. Einnig eru nokkrir, sem fara í
íþróttakennaraskóla, að afloknu prófi, og
þá er sjálfsagt gott fyrir þá að geta sýnt sína
leikfimieinkunn.
Hannes Sigurðsson, III. B.: Svar mitt er
nei. Ég álít, að eigi skuli láta leikfimieink-
unn hafa áhrif á stúdentsprófseinkunn, þar
sem andlegt og líkamlegt atgjörvi fer ekki
alltaf saman, þó að stundum sé svo. Ég veit
ekki betur en menntaskólar séu til þess að
ala upp og mennta tilvonandi embættishafa
og framámenn landsins. Ég sé enga ástæðu
til þess, að þessir menn, ef þeir eru ekki
góðir leikfimimenn, fái lægri einkunn sök-
um þess, að þeir geta ekki hoppað á þennan
kant eða hinn. Ekki álít ég heldur mikla
þörf fyrir — vegna starfans, sem þeir undir-
búa nú — að þeir séu menn fimir og sterkir,
þó að líkamsþróttur sé heillandi kostur, og
afar skemmtilegur útá við.
Finnbogi Jónsson, III. D.: Þessari spurn-
ingu mundi ég svara neitandi. Það kemur
oft fyrir, að sæmilesrir námsmenn eru ekki
góðir í leikfimi, og tel ég enga ástæðu til að
fara e. t. v. að fella þá á henni. Ég tel að þeir
geti alveg eins unnið sín störf í þjóðfélag-
inu þó að þeir geti ekki gengið á höndum
um þvert gólf og endilangt. Sem dæmi má
nefna mann, sem nær prófi eingöngu vegna
þess að leikfimi var með. Ekki er hann
neinu bættnri í þeim fræðum, sem hann
hyggst leggja stund á, þó að hann sé góður
íþróttamaður. Hver sá, sem vill nema í-
þróttir, ætti að fara í íþróttaskóla, en til að
komast þangað þarf ekki stúdentspróf.
Ragnheiður Stefánsdóttir, leikfimikenn-
ari: Ég tel það réttmætt, að leikfimieinkunn
komi fram á stúdentsprófsskírteini. Leik-
fimin er skyldunámsgrein í skólum og þess
vegna finnst mér, að árangur í þeirri náms-
grein eigi að sjást, ekki síður en í hinum.
Það er vonandi hverjum manni ljóst, að
vöðvi, sem aldrei fær að starfa, rýrnar. í leik-
fimitímum er ætlazt til, að sem flestir vöðv-
ar fái að starfa og þar með séu leikfimitím-
arnir til styrktar líkamanum. Nemendum,
sem sitja mikinn hluta dagsins, er því bráð-
nauðsynlegt að sækja leikfimitímana. Leik-
fimieinkunnin sýnir árangur af starfi nem-
andans í leikfimitímum og þess vegna er
óréttlátt, að hún komi ekki fram á stúdents-
prófsskírteini, eins og einkunnir annarra
skyldunámsgreina. Hitt er annað mál, að ég
tel ekki heppilegt, að leikfimieinkunn geti
haft áhrif á aðaleinkunn, þar eð nemandi,
sem á gott með bóklegt nám, getur átt erfitt
með að stjórna líkama sínum, og leikfimi-
einkunn þannig dregið aðaleinkunn hans
niður, sem verður yfirleitt til að draga úr
áhuga viðkomandi nemanda á íþróttum.
Slíkum nemanda er þó engu minni nauð-
syn á að stunda leikfimi en þeim, sem geng-
ur vel í leikfimitímum.
(Tekið skal fram, að fólk það, er svarar
spurningunni, er algjörlega valið af handa-
hófi, einn úr hverri deild og einn kennari).
MUNINN 73