Muninn - 01.12.1990, Page 7

Afbrýðisemi
Okurbúllan í Möðró
Blágrænu augun þín
stara út í geiminn
Hvað ertu að hugsa?
þú svarar mér ekki
elskar þú kannski geimveru?
Þú brosir við stjömunum
eins og þú eigir þér
fallegt lejmdarmál.
Af hveiju?
Blágrænu augun þín
stara og stara út í geiminn...
Jólasnúður
Að horfa á tunglið
Ég horfði á tunglið
einn sólskinsdag
í nóvember.
Ég hugsaði:
"Að horfa á tunglið
minnir mig á kökumar
sem móðir þín gaf þér
og mér stundum líka.
Og mér fannst þær góðar
og mér fannst þú góð
en nú em bara
kökumar eftir."
Ég horfði á tunglið;
það var gult, Ijarlægt
og fallegt.
Eins og þú.
Sjoppa
eins og stór
brún
Doppa
Á nefi, stóra
alvitra
álfsins sem
býr í
geimnum
sjoppa
doppa
hoppa
dá
í
Loppa
er
Koppa
Líttu maurinn er
að kroppa
í sokk
Valur Helgi Guð. 3.U
Ljóðið um ?
Þegar ég missti hana, ljót var lundin.
Sár aðskilnaður, löng var stundin.
Ég hitti hana löngu seinna við sundin
...Það sem hryggði, hún var örmum undin.
Þar var fegurðin við ljótan fant bundin,
peningar í stað ástar fundinn.
Hitt ljóðið mitt í blaðinu.
Mig dreymir daglega um að ganga í Bóma.
Þá myndi nafn mitt varpa ljóma,
eins og hjá fijólausu firæflunum í Blóma
sem boða ást, fegurð og kakó með rjóma.
....í staðinn læt ég mér nægja skýra hugsun
geng sjaldan í skyrtu en oft í buxum.
Ég gekk í Fríma, reyndi við lopapeysur að gh'ma
en nú hef HIMA, reyni að ríma og þar með ykkur
pína.
Arnar hinn orðvari.
MUNINN
7