Muninn

Árgangur

Muninn - 01.12.1990, Síða 27

Muninn - 01.12.1990, Síða 27
MINNI KARLA Ágæta samkoma. í upphafi skapaði Guð him- in, jörð og aðra fylgihluti. Herrann bjnjaði sköpim sína á mánudegi og áætlaði að ljúka henni á laugardegi með því að skapa fullkomna lifandi mynd af sjálfum sér. Sköpunin hófst. Drottni tókst bara nokkuð vel til, ja þar til kom að laugardegi. Þessi einstöku sköpunarverk höfðu nefnilega tekið mest- allan kraft frá honum og yfirbugaður af þreytu skap- aði hann karlmanninn, Adam. Hann fékk sinn samastað í Eden, sannkall- aðri Paradís. En vart hafði Herrann lokið sköpim sinni er hann sá að Adam var ekki eins og hann átti að vera. "Það gengur bara betur næst" tautaði hann og í örvænt- ingu sinni lagði hann sig allan fram við að bæta mistök sín og loks tókst honum að fullkomna mynd sína, konan Eva varð til. Hvað sem menn kunna að segja þá vissi Adam varla hvað Paradís var fyrr en Eva kom til sögunnar. Hún hafði vart stigið fæti sínum þar inn þegar Adam var farinn að dýrka hana. En vegna vanþroska, líkam- lega og reyndar einnig and- lega, fékk Adam ekki það eftirsótta hlutverk að fylla jörðina af Adamssonxim og Evudætrum, heldur varð Eva fyrir valinu. Hún upp- fyllti allar kröfur en karl- mönnum var ætlað annað hlutverk, þeim var nefni- lega skylt að sjá konunni fyrir fæði. Ég verð nú samt að segja að ykkur hefur ekki tekist allt of vel upp í öllum tilfellum. En vegna þessa var þeim gefið líkamlegt afl. En í fáfræði sinni misskildu þeir hlutverk sitt, því þó að drottinn gæfi þeim vald yfir dýrum láðs og lagar, þá áttu þeir ekki að misnota vald sitt gagnvart konunni. Þeir skynjuðu eimmgis orðið "vald" og þar með ákváðu þeir, að þeirra væri valdið, hvort sem um dýr eða sjálfa konuna væri að ræða. En elskumar mínar. Öldum saman hafið þið verið blekktir. En sú blekking er einungis af góðmenu skunni einni gerð, því við viljum ekki að þið efist um hlutverk ykkar í þjóðfélagi okkar kvenna. En nú er stund sannleikans runnin upp. Einn hluti af uppeldi bama er að láta eftir þeim að vissu marki og þetta sama gerum við við ykkur. Við látum ykkur lifa í þeirri vissu og trú að þið séuð stjómendur okkar. En þetta er auðvitað ekki satt, við erum bara að hylma yfir MUNINN 27

x

Muninn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Muninn
https://timarit.is/publication/429

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.