Heimilisblaðið - 01.03.1939, Blaðsíða 30

70
HEIMILISBLAÐIÐ
og á dögum rannsóknarréttarins. Kyrra
vikan í Sevilla var heimsfræg fyrir skraut
og auð, sem þá var í borið. Daglega fóru
þeir í skrúðgöngum um göturnar, börn i
munkabúningi með svartar höttu á höfði,
klausturbræður í miðaldabúningi, með
topphúfum, dýrlingamyndir voru bornar
um göturnar og boi’garar klæddir glæsi-
legum búningum báru stórar höggmyndir
er áttu að sýna þætti úr píningarsögu
Krists, á herðum sér. Á hverju ári tóku
konungshjónin og hirð þeirra þátt í há-
tíðagöngu um götur Madridborgar.
Það hefir ávalt verið æðsta ósk guðræk-
inna grísk-kaþólskra manna, að þeir mæctu
eyða páskahátíðinni í Jerúsalem, og taka
þar þátt í hugfangandi guðsþjónustu í
kirkju hinnar helgu grafar. Gríski höfuð-
biskupinn stendur fyrir hátíðlegum fóta-
þvottarsið í kirkjunni. Þar á móti er bað
æðsta ósk annara pílagríma, að baða sig
í ánni Jórdan. Meðan Tyrkir réðu fyrir
Gyðingalandi, áður en það komst undir
stjórn Englendinga, þá fór margt ljótt
fram í Jerúsalem, sérstaklega í páskavik-
unni. Þar lenti grísk-kaþólskum sértrúai -
stefnum oft hatramlega saman. Va’r þá oft
og' einatt deilt um smámuni, svo sem hve
mörg vaxljós ætti að hafa, eða í hvaða röð
skrúðgöngurnar ættu að vera. Voru ófógur
áflog algeng l'yrir kirkjudyrum úti.
Páskahátíðahöldin í Róm hafa ávallt
lokkað ferðamenn úr öllum heimi þangaó,
Mörgum vikum áður en hátíðahöldin byrja,
streyma þeir til borgarinnar til að sjá alla
dýrðina og vera við hina hugfangandi
kirkjusiði.
Á páskamorgni eru um 100,000 manna
saman komnir í Péturskirkjunni. Páfinn er
í hátíðarskrúða — hvítum kjól með Péturs-
kórónuna á höfði. Kringum hann standa
kardínálarnir skrautbúnir og lífvörður
páfa í miðaldabúningi, háttsettir andlegr-
ar stéttar menn í fjöllitum skrúða, útlend-
ir sendiherrar í sínum einkennisbúningi,
hinir gullgljáandi ítölsku hershöfðingjar,
þar má heyra hinn engillega söng kórsvein-
anna; reykelsisilmurinn og þúsundir blakt-
andi vaxljósa í hinum volduga kirkjusai
gera hann að ógleymanlegum sjónarleik.
Eftir messuna sýnir páfi sig á svölnn-
um; blessar hann þá yfi,r allan mannfjöid-
ann, sem safnast hefir saman utan kirki-
unnar. Oss Norðurlandabúum þykir skrít-
ið, að aliur þessi manngrúi skuli klappa
saman lófum, er páfinn gengur fram á
svalirnar.
Páskarnir í Ameríku eru ' eins og allt
annað þar nokkuð út af fyrir sig. í Holly-
wood er haldin útiguðsþjónusta og taka
um 50,000 manna þátt í henni. Söngmenn-
irnir standa í röð og að baki þeim er múr,
sem ljómar af öllum regnbogans litum,
Kröftugir hátalaraj- flytja hvert orð til
eyrna þeirra allra, sem eru viðstaddir guðs-
þjónustuna. Mikil áherzla er lögð á yfir-
gnæfanlegt skraut, guðsþjónustan augiýst
í dagblööunum og auglýsingar festar á aug-
lýsingaspjöldin fram með alfaravegunum
á sérkennilegu amerísku blendingsmáli.
í Etiopíu hafa þarlendir kristnir menn
haldið hinum gömlu gyðingkristnu siðum.
Á páskadegi gat mönnum fundist þeir vera
komnir þúsundir ára aftur í tímann. Æöstu
klerkarnir komu saman fyrir utan höll
keisarans, til að fylgja honum til kirkjunn-
ar. Öð'ara en bólaði á keisaranum, fóru
prestarnir að syngja gamla lofsöngva og
dansa eftir hörpuspili og fleiri hljóðfæra.
1 sínum bláu og hvítu, fótsíðu kjólum voru
þeir á, að sjá eins, og mynd, klippt út úr
gamla testamentinu. En nú er þetta allfc
breytt. Nú eiga Etiopíumenn engan keis-
ara yfir sér til að hylla á páskadaginn.
Páskarnir og píningarsaga Krists hafa
blásið mörgum af hinum görnlu meisturum
í brjóst. dásamlegum listaverkum. Rubens,
Rafael, Holbein og margir aðrir hafa máí-
að dýrleg málverk handa kirkjum og
klaustrum.
Á þessu ári ber páskana upp á, sama mán-
aðardag, eftir voru tímatali, eins og á því