Heimilisblaðið - 01.05.1952, Side 3

HEIMILISBLAÐIÐ
41. árgangur, 5.—6. tölublaS — lícykjavík, maí—júní 1952
^tflv Wastberg
GIIBERT KEITH CHESTERTON
fYRSTA
Rilhi
«ú
og mikilvægasta
staðreyndin viðkomandi
'ei't Keith Chesterton er
__ að hann fæddist 29. maí
. ^4 í Campden Hill, Kens-
J^gton, London — svo að
eyting sé gerð á inngangs-
^Urn ævisögu Bernard
g n'vs, er Chesterton ritaði.
, ' Shaw hefur að sínu leyti
‘Vst
h;
að
Chesterton þannig, að
ntn væri svo gildur vexti,
ekki væri unnt að sjá
nann
Ch,
Ur
nema hálfan í einu.
esterton víkur að því sjálf-
1 sjálfsævisögu sinni, er
^utin getur þess, að hann hafi
q skírður í kirkju heilags
^e°rgS) Leint á móti vatns-
nstÖð Lundúnaborgar: ,,Ég
ekki að halda því fram,
‘aertt sem máli skiptir sé
^^’tfnlegt með þessum
i C;'m byggingum, og ég neita
v 1 ^óðgaður, að kirkjan hafi
ev _ valin vegna þess, að
al] * ve’tt af vatnsafli
s Vesturhluta Lundúnaborg-
ar ,
g.. 11 bess að skíra mig“.
, rnin voru tvö á heimilinu,
Pvi a* ’
e 0 systirin, sem var eldri
Cilbert dó meðan hann
var
i enn á barnsaldri. Bróðir
p * ^
>. U/eciI, var fimm árum
mgj.j
b en hann, og strax er
1111 fór að geta talað, hóf-
ust endalausar samræður með
þeim bræðrum. Þeir kapp-
ræddu jafnan en rifust aldrei.
Bróðirinn féll í fyrri heims-
styrjöldinni, og það gat Chest-
erton aldrei fyrirgefið Þjóð-
verjum. Trúlega er þangað að
leita persónulegra orsaka þess,
að hann skyldi, þrátt fyrir
hugsjónir þær, sem hann ann-
ars átti, flækja sér inn í hinn
fúlasta stríðsáróður og ekki
einu sinni veigra sér við að
þylja enn á ný upp kenningar
sínar í sjálfsævisögu sinni.
Faðir hans og afi voru báðir
allvel stæðir fasteignasalar í
Lundúnum. Ætlunin hafði
verið sú, að faðir hans helg-
aði listinni starfskrafta sína,
en fjölskyldufyrirtækið þótti
öruggara. Afleiðing þess varð
sú, að hæfileikar hans leituðu
sér útrásar í 10—12 greinum
föndurs, sem allt var af list-
rænum rótum runnið, svo sem
teikningu, listmálun, mynda-
mótun, ljósmyndun, gler-
skreytingu, útsögun, glermós-
aík og öllum mögulegum þess
háttar greinum. Fjölskyldan
var að mörgu leyti ensk í sér
og sérlega ensk hvað snerti
náttúrlega hneigð sína til
föndurs. Chesterton þótti
vænt um, að faðir hans skyldi
láta sér nægja föndrið eitt.
,,Hann mundi aldrei hafa kom-
izt neitt áleiðis með alla þessa
mergð viðfangsefna, sem hon-
um fóru svo vel úr hendi".
Gilbert var seinþroska barn.
Hann fór ekki að tala fyrr
en hann var orðinn þriggja
ára, fór ekki að lesa fyrr en
hann var orðinn átta ára, og
er hann lauk skólanáminu,
var hann enn ekki kominn í
mútur. Móðir .hans hafði
áhyggjur út af þessu og fór
með hann til læknis, sem lýsti
einkennum sjúklingsins þann-
ig, að hann væri óvenju gáf-
aður, mjög tilfinninganæmur,
langt á veg kominn andlega
og mundi því að öllum lík-
indum þroskast hægt. „Slíkt
kemur fyrir hjá afburðasnill-
ingum og fábjánum", sagði
læknirinn.
En hann varð aldrei alfull-
orðinn. Hann unni ævintýra-