Heimilisblaðið - 01.12.1957, Síða 23

®r var farin inn í bakherbergið og kom nú
ram í frakka og með hatt.
>>Er klukkan orðin svona margt?“ sagði
ri,in undrandi og leit upp úr töskunum.
i.Það hefur ekkert að segja, frú,“ sagði
e*8andinn, áður en Elsa gat svarað. ,,Þér
s Uluð ekki flýta yður okkar vegna.“
„Ég vona sannarlega, að þér séuð ekki
? Eýta yður,“ sagði frúin við Elsu og brosti
1 fyrsta skipti.
Elsu tókst að segja nei nokkurnveginn
, fiega, en það var með erfiðismunum,
Vl að það var þegar orðið það framorðið,
stefnumótið við Eirík var rokið út í
v®ður og vind. Hann, sem var svo stund-
ls °g fljótt óþolinmóður.
p fað var þegar liðinn stundarfjórðungur.
j FUl11 hafði ennþá ekki séð neitt, sem henni
{jl2t á, og bað um að sér yrðu sýndar enn
, eiri töskur af allt annari gerð. Hr. Santner
jalðl gengið inn í bakherbergið, augsýni-
6®a til að geta skeytt skapi sínu óséður,
11 Elsa varð að vera í búðinni, brosandi og
lrigjarnleg.
Góða skapið var á bak og burt, henni
arr>dist frúin einu sinni ekki lengur, hún
j^.r °rðin kærulaus fyrir þessu öllu saman.
Var úti um, að hún yrði þetta kvöldið
Eiríki.
jjEkömmu síðar birtist eigandinn aftur.
^aritl leit ásakandi á Elsu, og spurði frúna,
i°rt hún hefði eitthvað út á afgreiðsluna
ð Setja.
. »Nei, síður en svo. Ég er ánægð, mjög
e Sð. Ég er erfiður viðskiptavinur, og ég
. ekki vön slíkri alúð og þolinmæði. Því
^ið
1 d,
Ur þá held ég, að ég kaupi enga tösku
^ ag. ‘ Hún sneri sér að Elsu. ,,Þér eruð
J. andi, stúlka mín, ekki eingöngu fögur.
S er vjss um^ ag Eiríkur hefur valið rétt.“
sa missti töskuna, sem hún hélt á, nið-
a gólfið.
"Hvernig þekkið þér Eirík?“
fega ^ m°ðlr hans,“ sagði frúin vingjarn-
Ri.,- >,Mig langaði til að kynnast yður.
Kllíið 1
þér, Eiríkur þarf að eignast þolin-
sý ^ 0g umburðarlynda konu, og þér eruð
^óða
ejs^etta- Öskandi, að þér verðið alltaf
ajjt ulegar við mig, en þér megið um fram
ekki halda, að ég sé alltaf svona erfið.“
(H. Rein.).
HEIMILISBLAÐIÐ — 243
1