Heimilisblaðið - 01.03.1965, Blaðsíða 41

..EiC* og ^a111 eru a göngu meðfram ströndinni.
^tin Um vii5 sjá hvor okkar getur kastað lengra?“
Urh ^f11- ^aiii upP a’ ”nu söfnum við saman nokkr-
BanSteÍnUm og sEiptumst á að kasta út á sjóinn“.
lenj' tnir iliiu eru m3°S jafnir, svo að þeir eru
stein -VÍ^ Þennan leik. Svo illa tekst til að einn
inu mnn hæfir hvalinn, sem blundar á yfirborð-
..Sástu þetta, Kalli, steinninn hæfði klaufa-
bárðinn beint í skallann“, segir Palli meinfýsinn
og hlæjandi. „Já, en sá auli að forða sér ekki
burt, þegar við erum að leika okkur að stein-
um“. Kalla finnst þetta ekki síður skemmtilegt
en Palla. „Þessir litlu montnu náungar hefðu gott
af að fá ærlega ráðningu", hugsar hvalurinn með
sér. Og hann gefur þeim óvænt steypibað.
s>ChaTæS5ins, er lausn líðandi stundar. Það
birnirjJ mmnsta kosti í dagblöðunum. Litlu
^grrpiv eru seinir á sér að taka upp vinnu-
'hlegu ln2u-_ Palli, sem verður alltaf að gera leið-
teShvat ilusverhin, uppgötvar að vel má nota
Setu ai,ni^ til að þvo upp leirinn. Skjaldbakan,
SuPað 1 ,i-.er a sífelldu rápi allan daginn, getur
íastan - iiu® um lel® meö því að binda kústinn
a bakið á henni. Ef brauðið, pylsan og
mjólkurflaskan er hengt á snúru er hægt að fá
sér matarbita án þess að taka hendur úr vösum.
„Snjallræði“, segir Palli hlæjandi. Um morgun-
inn vekur haninn þá. Það er miklu auðveldara
en að vera að draga upp vekjaraklukkuna. Og til
þess að þurfa ekki að klæða sig þá daga sem þá
langaði til að lúra, settu þeir hjól undir rúmin,
svo að þeir gætu stjakað þeim út og notið góða
veðursins, þótt þeir væru í bólinu.