Í uppnámi - 25.04.1902, Blaðsíða 11

Nokkur ráð og bendingar.
(Lauslega þýtt úr “British Chess Magazine.”)
Eg gjöri ráð fyrir, að þér, sem eg beini orðum mínum að, séuð
ungur maður, óæfður en allvel lagaður fyrir skák og að yður fýsi til
að verða góður tafimaður. f*ér hatið að likindum sigrað frændur yðar
og vini heima og því getur yður ekki farið mikið fram í skák með
því að tefia einungis við þá og liggur því beinast við fyrir yður að
ganga í skákfélag; þar munuð þér fá færi á að sýna kunnáttu yðar
og án efa komast að raun um, að yður sé í mörgu ábótavant. Þér
munuð víst verða þess var, að allmargir taffmenn þar hafa nokkuð
svipaða tafiaðferð, fara venjulegast eina braut, er þeir víkja lítið út
af. Þeir byrja taflið ávallt á sama eða líkan hátt og eru deigir til að
fórna mönnum til að ná betri tafistöðu og þar fram eptir götunum.
Eigi skuluð þér feta í fótspor þessara manna og hvorki vera alltof
varkár í vörn né of hræddur til atlögu; við dirfskuna verður tafiið
fjörugra. Beitið eigi ávallt sömu byrjunum, en breytið til um þær
og er þér tefiið við annan yður betri, þá takið á því, sem til er, og
forðist hvorki að beita né taka brögðum. Ef til vill tapið þér mörgum
töflum í fyrstu en af því lærið þér og þér munuð sanna, að hinn
djarfi taflmaður kemst venjulega áður langt um líður upp í hærri
flokkana í félaginu. Skapferli hvers einstaks hefur auðvitað mikil
áhrif á taflmennsku hans, ekki síður en annað í fari lians, en enginn
verður góður taflmaður án þess að stunda skák vel bóklega; þó er
það ekki ráðlegt að halda sér allt of fast til bókarinnar og minnisins,
því að bæði er það opt og einatt hæpið, og getur jafnvel líka dregið
úr ánægju þeirri, sem menn hafa af taflinu.
Það er siður, að betri taflmenn gefi viðvaningum mann eða leik
í forgjöf. Ef þér fáið riddara í forgjöf og mótleikandi yðar leikur
1. e2—e4, þá er d7—d5 ekki slakur svarleikur fyrir yður, og án efa
er það bezti vegurinn til að sjá við kongsbragði, en fyrir mitt leyti
vildi eg samt ráða yóur til að taka bragðinu og sjá fyrir afleið-
1