Í uppnámi - 25.04.1902, Blaðsíða 12

ingunum. Að leika d7—d5 gefur og mönnum yðar stundum betra
svifrúm, þegar þeir eru komnir út á borðið og er opt byrjun til
atlögu á miðfylkingu óvinarins. Það er ef til vill mest um vert í
skák að beita rétt peðum sínum og eg vil jafnvel segja, að ekkert
beri jafnljósan vott um ágæti skák-herforingja sem það, hve fimlega
hann beitir þessum hermönnum sínum. Þér gjörið rétt í því að mynda
trausta miðfylkingu með peðum yðar og drepið heldur með peðum
gegn miðju borðsins heldur en til hliðanna, því að það getur veikt
stöðu yðar. Peð standa bezt á 2. [7.] og 3. [6.] reitaröð, en lengra,
komin peð er opt erfitt að valda og vernda. Færið því peð því að
eins fram á 5. [4.] reitaröð, að þér þá þegar gjörið atlögu eða viljið
skipta á því. Að sækja ofiangt fram með peðum sínum í meðaltaflinu
getur og haft þær afleiðingar, að svo nefudar “holur” myndist, sem sé
óvaldaðir reitir, þar sem mótleikandi geti sett riddara sína, en peðin
geta ekki flæmt þá burt, af því þau er oflangt komin. Það er ágætt
að geta komið riddara sínum í slíka “holu” og ef það skyldi nú vera
á f5 [f4], þá yrði riddarinn mótleikanda mjög óþarfur, einkum ef hann
hefur hrókað kongsmegin.
Margir ungir taflmenn og líka eldri hafa þann sið að færa annað-
hvort hrókspeðið fram um einn reit, þegar þeir vita ekki hverju þeir
eiga að leika, og slíkt getur koinið fyrir snemma í tafli. Við slíku er
ekkert að segja, ef það gjörir ekkert tjón t. a. m. með því að kvía
riddarann inni, en þó er ráðlegast fyrir taflmanninn að athuga vel
taflið og gæta þess vel, hvort hann gæti engu öðru leikið, er betur
mætti að haldi koma. En ef þér hafið hrókað kongsmegin, skuluð þér
vera varkár með að leika h2—h3 [h6—h7] nema mótleikandi hafi líka
hrókað þeim megin, því að þér gefið honum þá færi til að leika
h7—h6 [h2—h3] og svo g7—g5 [g2—g4] og g5—g4 [g4—g5]. Eigi
skuluð þér setja það fyrir yður, þótt þér hafið tvöföld peð á b-, c-, f-
eða g-reitalínunum, en tvöföld hrókspeð eru næsta veik fyrir. Það er
ekki heppilegt að valda kongspeðið á e4 [e5] með f2—f3 [f7—f6] nema
í hliðarleik (fianchetto), því að þá má taka það með riddara og ef þér
svo takið riddarann aptur með peðinu, getur mótleikandi skákað meó
drottningunni og getur nokkur hætta af því stafað.
Við fyrstu leika tafls skuluð þér ávallt hafa það fyrir augum, að
lcoma mönnum yðar á framfæri. Leik báðum riddurunum fram á
undan drottningarbiskupi. Biskup vinnur bezt í fjarlægð, en riddari
hlýtur ætíð að berjast í návígi. Að vísu er riddari og biskup taidir
nálega jafngildir í skák, en gildi þeirra getur þó orðið mismunandi í
ýmsum taflstöðum. Því skuluð þér, áður en þér skiptið á þeim mönnum,
athuga vandlega, hvort yðar maður eða maður mótstöðumannsins muni
hafa meiri áhrif' á taflstöðuna. I seinni tíð hefur það tíðkazt mjög