Heimir - 01.09.1908, Síða 17

HEIMIR
65
Hún tók villimannlega upp siöu síns eigin fólks, eins og til
aö bæta upp ógoldna sku!d viö þaö líf sem hún haföi yfirgefiö,
og eftir nokkurn tíma giftist hún viðarhöggvara, sem barði hana
eins og er siöur „paharanna", og fegurö hennar fölnaöi fijótt.
,Þaö eru engin lög til, sem hægt er aö leggja til grundvallar
fyrir dutlungum heiöingjanna," sagði prestskonan, „og eg held
að Lispeth hafi altaf verið trúleysingi í hjarta sínu."
Þar sem Lispeth var tekin inn í ensku kyrkjuna fiinm
vikna gömul, þá var þessi staöhæfing prestskonunnar, henni til
lítils sóma.
Lispeth var mjög gömul kona, þegar hún dó. Hún haföi
altaf fullkomið vald yfir enskunni, og þegar hún var nógu
drukkin, var stúndum hægt aö fá hana til aö segja söguna af
sínu fyrsta ástaræfintýri.
Þá var erfitt að gjöra sér grein fyrir aö þessi sjóndapri,
hrukkótti aumingi, —rétt eins og drusla af sviönuin tötrum,—
gæti nokkurntíma hafa veriö Lispeth frá Kotgarh.
G. Á. þýddi.
—„Því er svá háttat, sem þú veizt, at Kristr átti tólf læri-
sveina eðr fieiri, ok kunni sína kreddu hverr þeirra. Nú hefi ek
rnína kreddu én þú þá er þú hefir numit,' ok eru margaf kredd-
ur ok er slíkt eigi á eina lund rétt."— Þrándur í Götu.
O-
Hvort Buddhas þessi, heiönum hinn
hallaðist kreddum að,
þriöji kendist við Kóraninn,
kemur í sama stað.
Hið sanna ef hann aðeins vill,
eins er hann velkominn: 1
mörg kristins villa rnanns var ill
en minni vorkunnin.
Gr. Thomscn.