Heimir - 01.04.1910, Blaðsíða 9
Ii E I M I R
177
Um miöja síöastliöna öld, gerönm vér alt sem vér lífsins
mögulega gátum, til aö sýna það og sanna, að tunga vor, þióð-
menning og bókmentir ættu beint rót sína að rekja til Islands.
Norðmenn hafa mótmælt þessu, og breitt út faðminn móti
Islendingum sem þeirra sönnu bræður.
Islendingar ættu þó ekki aö misvirða þetta við oss. Getur
nokkur stærri vináttumerki en j>essar tilraunir vorar til að
komast í nánara skyldleika samband við yður ? Þaö sýnir ljós-
lega, liversu göfugt vér álítum það, aö geta taliö yður vora nán-
ustu ættingja. Eins og flestir Islendingar, að þvísem haldið er,
eiga ætt sína aö rekja til norskra kotiunga, svo sern Haraldar
Hárfagra, þannig á hin danska þjóðmenning rót sína aö rekja
til Islands. Setjum nú svo að ættartalan sé skakt rakin, vér
teljúrn það engu að síður oss til ágætis.
Margir miklir menn eru stundum upp með sér af ímynduðu
ætterni. Jafnvel Michel Angeló, sem fann ekki neitt til sín sakir
hæfileika sinna, var upp með sér af skyldleika sínum viö Mark-
íann af Canossa, sem þó var hreinasti hugarburöur. Hann
setti í skjaldarmerki sitt hund með beini — hann átti sannarlega
skilið betra skjaldarmerki—af því Canossa eftir 'miöalda orð-
mynd einni, þýddi Canis Ossa (hundsbein).
En að uppruni danskrar menningar sé af forníslenzku bergi
brotinn, er áreiðanlega enginn hugarburöur. Það er ekki sök
þeirra, sern nú eru uppi, aö á ineiri hlutanum af þeiin 500 árum
sem ísland hefir heyrt Danmörku til, hefir verið litiö til eylands
þessa með augum fjárplógsgirndarinnar. Verzlunarfrelsi á
Islandi var drepiö meö einokun. Enn þann dag í dag gefur
stjórnin ekki gaum hinum sanngjörnustu kröfum og óskum
Islendinga. Við viljum það ekki len'gur og heimtum aö fá því
breytt. Á einokunartímunum gáfum vér hinni fornhelgu ágætu
eyju þorsk aö skjaldarmerki. Þaö er fyrst nú á voruin dögum
að merki þessu hefir verið breytt í fálka.
Vér vitum nú að íslenzk þjóðmenning er aðalsbréf vort hjá
Evrópuþjóðunum; vér getum því ekki sæmdar vorrar vegna án
Islands veriö. Það sem Islendingum og Dönum ber á milli ættu
þeir saineiginlega aö geta jafnaö meö sér. Islendingar eins og