Iðunn - 01.02.1889, Page 64
58
Jolian Ottosen :
á yngri árum sínum gengið í leynifjelögiu ; reynd-
ar var stjórn hans ófrjálsleg, en hún var lítt háð
Austurríki, og það reið baggamuninn. Sardinía
var líka eina ríkið á Ítalíu, sem hafði vígbúinn
her; vonuðu menn þá, að þetta ríki mundi ganga
í broddi fylkingar gegn Austurríkismönnum, þegar
til kæmi, og verða „sverð Italíu“.
Byltinga-árin.
A Italíu hófust frelsishreyfingar þær hinar
miklu, sem árið 1848 fóru eins og logi yfir akur
um alla Norðurálfu; hinar kúguðu þjóðir væntu
sjer fulls frelsis, en harðstjórunum skaut skelk í
bringu. Uppreistin hófst á Sikiley þegar í janúar-
mánuði; þaðan gekk frelsisaldan norður eptir, og
hrukku Italir upp við, sem af svefni; aldan reis
hátt; hún steyptist norður yfir Alpafjöll, norður
til Parísar ; þar var konungur burtu rekinn í íe-
brúarmánuði og lýðveldi stofnað. Oðara en frjett-
irnar frá París bárust til Berlínar og Vínarborgar,
stóð þjóðverjaland allt í björtu báli. I Austurrfki
leit ekki út fyrir annað en að hið mikla keisara-
Veldi mundi allt sundur liðast. Allir þeir þjóð-
flokkar, sem í löndum keisarans bjuggu, hófu her-
skjöld gegn honum, og liafði hann þá ekki fylgi
nema af her sínum einum.
jpegnar hans á Ítalíu fundu líka, að nú var
stundin komin. Höfuðborg á Langbarðalandi er
Milano, mikil borg og hin skrautlegasta; þaðan
var setulið Austurríkismanna hrakið. Öllum ítöl-
um þótti skylt að veita bræðrum sínum. Sjálf-