Kirkjuritið - 01.03.1939, Síða 31

Lúterska trúboðið.
125
KirkjurÍtiS.
1 feni, 0g komust menn loks upp úr með herkjubrögðum. 30.
°ki. er orðið svo heitt og hvast, að varirnar springa af þurki.
bagar við veginn verða verri og verri, og hestar eru skildir eftir
hver af öðrum. 17. febrúar skrifa þeir: „Annar vagninn okkar
S1tur fastur í sandinum og við komumst ekki áfram, ]nd að hesl-
arnii' okkar eru orðnir magnþrota af fóðurskorti“.
•fafnframt svarf vatnsskorturinn að. 1100 kindur drápust úr
Þorsta. Hinar varð að skiíja eftir. Hitinn varð 54 stig á Celsius.
* Í2 niánuði hafði ekki komið dropi úr lofti. bað var óttalegt,
úryllilegt að ferðast um sumar í þessu landi. Heidenreich skrifar:
>.bað er nú úti um mig, andlega og líkamlega".
bar á ofan bættist það, að menn gátu ekki einu sinni hjálpast
''úir að. Lestin skiftist í þrent. Sumir voru 100 mílur á eftir,
:,ðl'ú' 200 á undan.
var náð Dalhousie elfum, og ])ar dvaiið í ár. Iíempe
nú innan skamms smiðju lil þess að geta gjört við
m og önnur áhöld. Schwarz var eldamaður, slátrari og
29. maí
‘•eisti sér
‘erðatæk
hakari.
j. haðan lögðu þeir upp í júnílok Heidenreich, Kempe og Hámer-
u'g, verkamaður, með eina kerru og eina reiðhestinn, sem eftir
|,,u ’ 1 landkönnunarferð og komust heilu og liöldnu í Finketal.
þar skyldi reisa trúboðsstöð. Þegar þeir sáu dalinn urðu
lr gagnteknir af hrifningu. Meðfram ánni og elfunum, sem
Dinnu í liana, sáu þeir alstaðar unaðslegan skóg. Þeir dáðust að
^'óðrinum fjölbreytta, er þeir fundu þar. Sum grösin þektu þeir,
?n|Uir ekki. Hér hlaut að vera ágætasla beililand. Þeir héldu
ngl’a og fundu um 20 uppsprettur. Um þær segir Heidenreich:
ldrei hefi ég drukkið annað eins vatn í Ástralíu".
í n*1 meðan lmddist hungurvofan um þá, sem eftir höfðu orð'ið
Ulhousie. Loks kom þó pósturinn með nýjar vistir að sunnan
?8 sv° regnið langþráða. 7. apríl 1877 lögðu þeir upp og 4. júní
, °iuust þeir alla leið til kristniboðslandsins og fundu áður en
‘U'gl uin leið staðinn fyrir trúboðsstöðina.
-'u’sta verk þeirra var það, að gjöra sér gott vatnsból. Því
• ns' reistu þeir hænsnakofa fyrir 4 hænur og 2 hana. Þá hlóðu
I)0" ,s^<)ra fjárrétt, og lukii þvi 23. júni. Síðan tólui þeir
l'^h’k’iugar, 0g gátii þeir vígt húsið 25. ágúst. I
Uð uátega i tvö ár.
\ yrsta hús þeirra
ln’>: Þakið
sem komnir voru.
I n innan skamms áttu þeir von á fleiri trúboðum, allmörgum
n< neinum frá Þýzkalandi, og síðast en ekki sizt konuefnum
lil hús-
n þaklausl var
va.r lítið limburlnis, aðeins eitt herbergi i
var úr grasi og gólfið hellur. Þannig höfðu þeir húsa-