Kirkjuritið - 01.01.1941, Blaðsíða 29

Kirkjuritiö.
Kirkjan okkar.
23
hrösul. Okkur verður oft á að gera það, sem er ekki gott.
En biðjið þvi Guð af öllu lijarta með barnslegri einlægni
og treystið honum af öllu hjarta til að gera þig stóran í
öllu því, sem gott er, þá verður þú styrkur og stór. —
„Kirkjan er oss kristnum móðir“. Þannig byrjar einn sálm-
urinn í sálmabókinni okkar. Og þetta er rétt. Hvað gerir
góð móðir? Hún breiðir út ástríkan faðm sinn móti barni
sínu og þrýstir þvi að lijarta sínu, hún vakir yfir því, bún
gefur því það bezta, sem bún á til, og hún vill því það bezta.
Líkt er því farið með móður okkar kirkjuna. Það, sem
hún í raun og veru vill með boðskap sínuin um Guð og
frelsarann, er að veita okkur það, sem er í ætt við ástina
hennar mömmu. Hún vill leiða börnin sín. Hún breiðir
út ástríkan faðminn sinn og þrýstir hverju barni sínu að
móðurhjartanu, en þar sem það slær, slær Guðs hjarta.
Börnin mín! Það er innileg ósk mín, að í hugum ykkar
og bjarta sé og verði kirkja Krists ykkur móðir, og að í
faðmi hennar finnið þið ykkur jafn örugg og glöð ávalt,
einnig þegar starfsárin koma og erfiði lífsins, jafn örugg
og glöð og í faðminum hennar mömmu, þegar þið voruð
btil og ósjálfbjarga börn. Virðið kirkjuna ykkar, elskið
hana, því hún vill gefa ykkur meira en allir aðrir. Látið
aldrei neinn eða neitt slíta ykkur úr faðmi hennar. Ef
aðrir sýna benni litilsvirðingu, þá sýnið henni enn meiri
virðingu og elsku. Haldið áfram á þeirri braut, sem þið
eruð byrjuð að ganga. Syngið áfram Guði og frelsaranum
lof og þakkir með samstiltum röddum ykkar.
Ég þakka ykkur ábugann. Megi sá áhugi stækka með
ykkur. Þá farnast ykkur vel. Guð blessi ykkur.