Kirkjuritið - 01.04.1945, Qupperneq 33

■Þjóð og kirkja.
151
„Berið liver annars byrðar og uppfyllið þannig lög-
mál Krists“. Á ekki þetta sérstaklega við nú, þegar vér
liorfum til framtíðarinnar, á þessum tímamótum í sögu
þjóðar vorrar? Ekkert þurfum vér fremur en að bera
bver annars byrðar og sýna þannig í verki, að vér er—
um kristin þjóð og að vér viljum lifa og þroskasl á
guðsríkisbraut.
Það er nú alvarleg áskorun til leiðtoga þjóðarinnar, að
þeir vinni af alefli að þjóðlegri einingu á grundvelli þeirra
hugsjóna trúar og bræðralags, sem felast í lífsskoðun
•Tesú Krists. Sé forustan einhuga lijá æðstu mönnum
bjóðarinnar, mun öll þjóðin standa sem einn maðnr, og
eítir þvi bíður þjóðin.
„Leitið fyrst ríkis Guðs og réttlætis, þá mun allt þetta
veitast yður að auki“.
Vér viljum festa oss þessi orð í minni, þegar vér
bugsum um framlíð lands vors, kirkju og menningar.
bramtíðargæfa þjóðar vorrar er undir því komin, hve
trú vér reynumst í þeirri þjónustu, sem Guð hefir kallað
°ss til. Það er engin tilviljun, að Guð befir gefið þjóð
v°rri frelsið nú, frammi fyrir öllum lieimi, þegar of-
^eldi, kúgun, blóð og tár eru hlutskipti svo margra þjóða.
Tvr ekki hér verið að bregða upp ljósi, sem á að lýsa oss
a vegum framtíðarinnar og einnig á að lýsa hinum
stærri og máttarmeiri þjóðum i endurreisn hins nýja
tíma?
Guð gefi oss náð lil þess, að láta þetta ljós aldrei
slokkna i liöndum vorum, heldur láta það lýsa oss í lífi
°g starfi til æðri þjónustu. Megi það eiga sinn þátt í því
að hinum þjáða heimi til frelsis og farsældar.
„Drottinn himna og heima,
herra dags og nætur,
a þig einan hrópar
allt, sem kvelst og grætur.
Láttu lýði alla
leiðir réttar finna,
láttu ljós þitt vera
lampa fóta minna“.