Kirkjuritið - 01.04.1945, Qupperneq 49

Kirkjuritið
Tveii' mannkynsleiðtogar.
167
Iiáspeki Indverja, seni kennir, að allt hið sýnilega
sé óvirkilegt, og allt það sem gerist hverfandi og gagns-
laust, hefur leitt til þess, að þeir liafa aldrei hirt um
nein söguvísindi. Það er því afarerfitt að rekja jafnvel
meginlínurnar i sögu Indlands á fyrri tímum, nema þar
sem hægt er að gera það eftir heimildum annara þjóða.
Raunhæfni Ilehrea varð aftur á móti til þess, að þeir
voru allra manna fróðastir um sögu sína og ættir. Vildu
þeir lielzt geta rakið ætt sína alla leið til Adams, eins og
ættarlala Jesú er rakin i Lúkasarguðspjalli.
Vegna þess, hve Indverjar hafa geymt illa sögu sína,
er erfitt mjög að vita með vissu, á hvaða stigi indversku
trúarvísindin voru á dögum Búdda. Um þetta hafa
geynizt mjög mismunandi erfikenningar meðal hinna
mörgu deilda Búddatrúarinnar. En þrjú höfuðatriði má
þó með vissu nefna:
1- Frumvirkileikinn er óbreytilegur. En allt hið sýni-
lega, allur efnisheimurinn, allt það, sem gerist i daglegu
lífi, er annaðhvort óvirkilegt (ekki til), eða á mörkun-
11 m milli virkilegs og óvirkilegs. Það er allt maya, mis-
sýning eða imyndun.
2. Sagan, sem skýrir frá viðburðum efnisheimsins, er
iiégómi, því að hún segir frá þvi, sem er maya, ímynd-
1111 • Viðburðirnir eru ekkert annað en óendanleg keðja
af gersamlega tilgangslausum endurtekningum. Þessi al-
heimur, sem vér þykjumst lifa í, er einn liður í óendan-
legri röð af alheimum. Ekkert uppliaf er til og enginn
endir, heldur einn veltandi óskapnaður frá eilífð til ei-
hfðar. Hann hefir engan tilgang eða markmið. Hann er
ímyndun og böl, hann er ekki til nema í augum þeirra,
sem velkjast í honum.
6. Gegnum allan þennan óskapnað gengur Karma-
lögmálið eins og rauðum þráður, lögmálið um orsök og
afleiðingu, sem nær til lifandi sálnanna ekki síður en
annars. Samkvæmt Karma verður sálin að endurhold-