Kirkjuritið - 01.04.1945, Qupperneq 52

170
Magnús Jónsson:
Apríl-Maí.
annars en þess að losna við liann, en í fnllu samræmi
við trúarhugsun sköpunarsögunnar.
Sennilegt er talið, að sköpunarsagan sé skráð i Bahyl-
on á herleiðingartímabilinu. Þar var þá miðstöð menn-
ingarinnar, enda Babylon þá mesta borg heimsins. Þar
lilutu Gj^ðingar að kynnast sköpunarsögu Babyloníu-
manna, ljóðinu mikla, þar sem sag't er frá því, livernig
ljósguðinn og himnakonungurinn mikli, Marduk, sigr-
aði og drap Tiamat og gerði af líkama hans himin og
jörð, líkt og Edda segir, að Borsssynir hafi gert af lík-
ama Ýmis jötuns. En allar þessar sögur af herferðum
og drápum og heimssmíði úr tröllahömum liafði hinn
mikli liebi’eski sjáandi að engu, og hóf í þess stað upp
raust sína um hinn eina Guð, sem skapaði himin og jöx-ð
með orði sínu einu, skapaði allt af engu. Sköpunai-saga
1. Mósebókar er eilt af lieimsins andi’íkstu ljóðum.
Indverjar eiga i raun og veru eng'a sköpunarsögu, eins
og ekki er við að búast, þar sem heimurinn er i raun og
veru alls ekki til, heldur er aðeins maya, sjónhverfing.
En nefna má sem hliðstæðu likingu, sem lærður Búdda-
trúarmaður notar. Hann segir: Ég liefi hér í hendi mér
krystalskúlu, svo fullkomlega fægða, að hún er ósýixi-
leg. En koixxi i hana brestur, þá verður liann þegar í stað
sýnilegur. Þetta er tákn þess, livernig hinn sýnilegi
heimur verður til. Hann er hrestur, skenxnxd á hinxi
fullkonxna, og verður sýnilegur, aðeins þessvegna. Önn-
ur líkixxg, sem oft er líka notuð, en er ekki líkt því eins
meistaraleg, er af úthafinu. Það liggur alveg rólegt, um-
spennir allt og er ein óslitin lieild. Eix svo rennur á vind-
ur og hrukkar yfirboi’ðið. Það úfnar og sortnar. Þessar
öldixr ei-xi einstöku hlutirnir eða persónurnai’. Þær eiga
enga sjálfstæða tilveru. Þær eru ekkert annað en stund-
ar trixflun, órói í tilveru hins eiixa. Eins og alkunnugt er,
er þessi líking af öldxt á hafinxx oft notuð sem líking til
þess að gei-a grein fyrir heimsskoðxxn algyðistrúar-