Kirkjuritið - 01.04.1945, Síða 56

174
Magnús Jónsson:
Apríl-Maí.
Takmark allrar þrár hans stóð opið: Endursameiningin
við frumveruleikann, Nirvana, algleymið. Hann þurfti
ekki annað en stíga sporið, þá stóð liann við takmarkið.
En þá ákvað hann að afsala sér af frjálsum vilja
þessu sælumarki. Hann ákvað að lifa hér áfram, taka
á sig þjáningar með bræðrunum, sem liér þjáðust, í
þeirri von, að hann gæti hent þeim á leiðina til þess, að
ná markinu. Um leið og hann ákvað þetta, steðjuðu all-
ir illir andar að honum og reyndu að freista lians og fá
hann til að láta af þessari ætlun.
Heilan mánuð harðist hann við þessar freistingar, en
J)á stóð liann sigri hrósandi. Hann hafði ákveðið að lifa.
Og upp frá þeirri ákvörðun spratt Búddatrúin.
Ég ætla ekki liér, að skýra frá þvi, hvernig Búdda
kenndi, að menn ættu að ná markinu. Ég skal ekki lýsa
liér hinum fjórum miklu sannleiksorðum eða vegunum
átta, sem leiða til Jiess, að þjáningin liætti. En ég vil að-
eins að lokum minnast með örfáum orðum á tvö atriði.
Annað er um guðshuginynd Búdda. Maður skyldi ætla
að guðshugmyndin hlyti að vera grundvöllur allra trúar-
hragða. En að svo er ekki, sést be/A af Búddatrúnni, Jivi
að guðshugmyndin er þar mjög óljós eða næstum J>ví að
segja engin. Sakyamuni Búdda sýnist hafa látið hug-
myndir samlanda sinna um marga guði afskiptalausa.
En álil hans á Jjeim er lítið, þessum guðum. Þeir voru
sjálfir undir Karmalögmálið seldir. Og sá maður, sem
fyrir sannleiksorðin fjögur og vegina átta og hug-
Ijómunina var orðinn Búdda, hánn var meiri öllum
guðum. Hann var laus uhdan Karma og átti kost á
Nirvana.
Hitt, sem ég vildi aðeins minnast á, er hugmyndin um
Nirvana. Hún var frá Sakyamuni, en á hinn hóginn forð-
ast hann að skilgreina þetta hugtak, sennilega af því, að
Jiað er ekki til neins, að ætla sér að lýsa þvi ólýsanlega.
Nirvana er algleymið, hin fullkomna ótruflaða ró og